уго́рнуты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уго́рнуты уго́рнутая уго́рнутае уго́рнутыя
Р. уго́рнутага уго́рнутай
уго́рнутае
уго́рнутага уго́рнутых
Д. уго́рнутаму уго́рнутай уго́рнутаму уго́рнутым
В. уго́рнуты (неадуш.)
уго́рнутага (адуш.)
уго́рнутую уго́рнутае уго́рнутыя (неадуш.)
уго́рнутых (адуш.)
Т. уго́рнутым уго́рнутай
уго́рнутаю
уго́рнутым уго́рнутымі
М. уго́рнутым уго́рнутай уго́рнутым уго́рнутых

Кароткая форма: уго́рнута.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)