уго́нарыць

‘уганараваць каго-небудзь чаго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. уго́нару уго́нарым
2-я ас. уго́нарыш уго́нарыце
3-я ас. уго́нарыць уго́нараць
Прошлы час
м. уго́нарыў уго́нарылі
ж. уго́нарыла
н. уго́нарыла
Загадны лад
2-я ас. уго́нар уго́нарце
Дзеепрыслоўе
прош. час уго́нарыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)