сумлява́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
сумлява́юся |
сумлява́емся |
| 2-я ас. |
сумлява́ешся |
сумлява́ецеся |
| 3-я ас. |
сумлява́ецца |
сумлява́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
сумлява́ўся |
сумлява́ліся |
| ж. |
сумлява́лася |
| н. |
сумлява́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
сумлява́йся |
сумлява́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
сумлява́ючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
сумлява́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
сумляю́ся |
сумляё́мся |
| 2-я ас. |
сумляе́шся |
сумляяце́ся |
| 3-я ас. |
сумляе́цца |
сумляю́цца |
| Прошлы час |
| м. |
сумлява́ўся |
сумлява́ліся |
| ж. |
сумлява́лася |
| н. |
сумлява́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
сумлява́йся |
сумлява́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
сумляючы́ся |
Крыніцы:
piskunou2012.
сумля́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
сумля́юся |
сумля́емся |
| 2-я ас. |
сумля́ешся |
сумля́ецеся |
| 3-я ас. |
сумля́ецца |
сумля́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
сумля́ўся |
сумля́ліся |
| ж. |
сумля́лася |
| н. |
сумля́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
сумля́йся |
сумля́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
сумля́ючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
су́мна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| су́мна |
сумне́й |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
сумнава́та
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| сумнава́та |
сумнава́цей |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
сумнава́ты
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
сумнава́ты |
сумнава́тая |
сумнава́тае |
сумнава́тыя |
| Р. |
сумнава́тага |
сумнава́тай сумнава́тае |
сумнава́тага |
сумнава́тых |
| Д. |
сумнава́таму |
сумнава́тай |
сумнава́таму |
сумнава́тым |
| В. |
сумнава́ты (неадуш.) сумнава́тага (адуш.) |
сумнава́тую |
сумнава́тае |
сумнава́тыя (неадуш.) сумнава́тых (адуш.) |
| Т. |
сумнава́тым |
сумнава́тай сумнава́таю |
сумнава́тым |
сумнава́тымі |
| М. |
сумнава́тым |
сумнава́тай |
сумнава́тым |
сумнава́тых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
су́мнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
су́мнасць |
| Р. |
су́мнасці |
| Д. |
су́мнасці |
| В. |
су́мнасць |
| Т. |
су́мнасцю |
| М. |
су́мнасці |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
су́мна-заду́млівы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
су́мна-заду́млівы |
су́мна-заду́млівая |
су́мна-заду́млівае |
су́мна-заду́млівыя |
| Р. |
су́мна-заду́млівага |
су́мна-заду́млівай су́мна-заду́млівае |
су́мна-заду́млівага |
су́мна-заду́млівых |
| Д. |
су́мна-заду́мліваму |
су́мна-заду́млівай |
су́мна-заду́мліваму |
су́мна-заду́млівым |
| В. |
су́мна-заду́млівы (неадуш.) су́мна-заду́млівага (адуш.) |
су́мна-заду́млівую |
су́мна-заду́млівае |
су́мна-заду́млівыя (неадуш.) су́мна-заду́млівых (адуш.) |
| Т. |
су́мна-заду́млівым |
су́мна-заду́млівай су́мна-заду́мліваю |
су́мна-заду́млівым |
су́мна-заду́млівымі |
| М. |
су́мна-заду́млівым |
су́мна-заду́млівай |
су́мна-заду́млівым |
су́мна-заду́млівых |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.