Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

апрабацы́йны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. апрабацы́йны апрабацы́йная апрабацы́йнае апрабацы́йныя
Р. апрабацы́йнага апрабацы́йнай
апрабацы́йнае
апрабацы́йнага апрабацы́йных
Д. апрабацы́йнаму апрабацы́йнай апрабацы́йнаму апрабацы́йным
В. апрабацы́йны (неадуш.)
апрабацы́йнага (адуш.)
апрабацы́йную апрабацы́йнае апрабацы́йныя (неадуш.)
апрабацы́йных (адуш.)
Т. апрабацы́йным апрабацы́йнай
апрабацы́йнаю
апрабацы́йным апрабацы́йнымі
М. апрабацы́йным апрабацы́йнай апрабацы́йным апрабацы́йных

Крыніцы: piskunou2012.

апраба́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. апраба́цыя апраба́цыі
Р. апраба́цыі апраба́цый
Д. апраба́цыі апраба́цыям
В. апраба́цыю апраба́цыі
Т. апраба́цыяй
апраба́цыяю
апраба́цыямі
М. апраба́цыі апраба́цыях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

апрабо́ўванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. апрабо́ўванне апрабо́ўванні
Р. апрабо́ўвання апрабо́ўванняў
Д. апрабо́ўванню апрабо́ўванням
В. апрабо́ўванне апрабо́ўванні
Т. апрабо́ўваннем апрабо́ўваннямі
М. апрабо́ўванні апрабо́ўваннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

апрабо́ўвацца

дзеяслоў, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. апрабо́ўваецца апрабо́ўваюцца
Прошлы час
м. апрабо́ўваўся апрабо́ўваліся
ж. апрабо́ўвалася
н. апрабо́ўвалася

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

апрабо́ўваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. апрабо́ўваю апрабо́ўваем
2-я ас. апрабо́ўваеш апрабо́ўваеце
3-я ас. апрабо́ўвае апрабо́ўваюць
Прошлы час
м. апрабо́ўваў апрабо́ўвалі
ж. апрабо́ўвала
н. апрабо́ўвала
Загадны лад
2-я ас. апрабо́ўвай апрабо́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час апрабо́ўваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

апра́ва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. апра́ва апра́вы
Р. апра́вы апра́ў
Д. апра́ве апра́вам
В. апра́ву апра́вы
Т. апра́вай
апра́ваю
апра́вамі
М. апра́ве апра́вах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

апра́вачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. апра́вачны апра́вачная апра́вачнае апра́вачныя
Р. апра́вачнага апра́вачнай
апра́вачнае
апра́вачнага апра́вачных
Д. апра́вачнаму апра́вачнай апра́вачнаму апра́вачным
В. апра́вачны (неадуш.)
апра́вачнага (адуш.)
апра́вачную апра́вачнае апра́вачныя (неадуш.)
апра́вачных (адуш.)
Т. апра́вачным апра́вачнай
апра́вачнаю
апра́вачным апра́вачнымі
М. апра́вачным апра́вачнай апра́вачным апра́вачных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

аправе́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. аправе́нне
Р. аправе́ння
Д. аправе́нню
В. аправе́нне
Т. аправе́ннем
М. аправе́нні

Крыніцы: piskunou2012.

апра́віцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. апра́ўлюся апра́вімся
2-я ас. апра́вішся апра́віцеся
3-я ас. апра́віцца апра́вяцца
Прошлы час
м. апра́віўся апра́віліся
ж. апра́вілася
н. апра́вілася
Загадны лад
2-я ас. апра́ўся апра́ўцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час апра́віўшыся

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

апра́віць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. апра́ўлю апра́вім
2-я ас. апра́віш апра́віце
3-я ас. апра́віць апра́вяць
Прошлы час
м. апра́віў апра́вілі
ж. апра́віла
н. апра́віла
Загадны лад
2-я ас. апра́ў апра́ўце
Дзеепрыслоўе
прош. час апра́віўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.