тэрмідарыя́нец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
тэрмідарыя́нец |
тэрмідарыя́нцы |
| Р. |
тэрмідарыя́нца |
тэрмідарыя́нцаў |
| Д. |
тэрмідарыя́нцу |
тэрмідарыя́нцам |
| В. |
тэрмідарыя́нца |
тэрмідарыя́нцаў |
| Т. |
тэрмідарыя́нцам |
тэрмідарыя́нцамі |
| М. |
тэрмідарыя́нцу |
тэрмідарыя́нцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
тэрмідарыя́нскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
тэрмідарыя́нскі |
тэрмідарыя́нская |
тэрмідарыя́нскае |
тэрмідарыя́нскія |
| Р. |
тэрмідарыя́нскага |
тэрмідарыя́нскай тэрмідарыя́нскае |
тэрмідарыя́нскага |
тэрмідарыя́нскіх |
| Д. |
тэрмідарыя́нскаму |
тэрмідарыя́нскай |
тэрмідарыя́нскаму |
тэрмідарыя́нскім |
| В. |
тэрмідарыя́нскі (неадуш.) тэрмідарыя́нскага (адуш.) |
тэрмідарыя́нскую |
тэрмідарыя́нскае |
тэрмідарыя́нскія (неадуш.) тэрмідарыя́нскіх (адуш.) |
| Т. |
тэрмідарыя́нскім |
тэрмідарыя́нскай тэрмідарыя́нскаю |
тэрмідарыя́нскім |
тэрмідарыя́нскімі |
| М. |
тэрмідарыя́нскім |
тэрмідарыя́нскай |
тэрмідарыя́нскім |
тэрмідарыя́нскіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
тэрмідарыя́нства
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
тэрмідарыя́нства |
| Р. |
тэрмідарыя́нства |
| Д. |
тэрмідарыя́нству |
| В. |
тэрмідарыя́нства |
| Т. |
тэрмідарыя́нствам |
| М. |
тэрмідарыя́нстве |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
тэрмідо́р
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
тэрмідо́р |
| Р. |
тэрмідо́ра |
| Д. |
тэрмідо́ру |
| В. |
тэрмідо́р |
| Т. |
тэрмідо́рам |
| М. |
тэрмідо́ры |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
tsbm1984.
тэ́рміка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
тэ́рміка |
| Р. |
тэ́рмікі |
| Д. |
тэ́рміцы |
| В. |
тэ́рміку |
| Т. |
тэ́рмікай тэ́рмікаю |
| М. |
тэ́рміцы |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
тэ́рмін
‘слова’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
тэ́рмін |
тэ́рміны |
| Р. |
тэ́рміна |
тэ́рмінаў |
| Д. |
тэ́рміну |
тэ́рмінам |
| В. |
тэ́рмін |
тэ́рміны |
| Т. |
тэ́рмінам |
тэ́рмінамі |
| М. |
тэ́рміне |
тэ́рмінах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
тэ́рмін
‘час’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
тэ́рмін |
тэ́рміны |
| Р. |
тэ́рміну |
тэ́рмінаў |
| Д. |
тэ́рміну |
тэ́рмінам |
| В. |
тэ́рмін |
тэ́рміны |
| Т. |
тэ́рмінам |
тэ́рмінамі |
| М. |
тэ́рміне |
тэ́рмінах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
тэрмінава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
тэрмінава́нне |
| Р. |
тэрмінава́ння |
| Д. |
тэрмінава́нню |
| В. |
тэрмінава́нне |
| Т. |
тэрмінава́ннем |
| М. |
тэрмінава́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.