тэ́рмін

‘слова’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. тэ́рмін тэ́рміны
Р. тэ́рміна тэ́рмінаў
Д. тэ́рміну тэ́рмінам
В. тэ́рмін тэ́рміны
Т. тэ́рмінам тэ́рмінамі
М. тэ́рміне тэ́рмінах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)