тэ́рмін
‘час’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| тэ́рмін | тэ́рміны | |
| тэ́рміну | тэ́рмінаў | |
| тэ́рміну | тэ́рмінам | |
| тэ́рмін | тэ́рміны | |
| тэ́рмінам | тэ́рмінамі | |
| тэ́рміне | тэ́рмінах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)