Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

апо́шні

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. апо́шні апо́шняя апо́шняе апо́шнія
Р. апо́шняга апо́шняй
апо́шняе
апо́шняга апо́шніх
Д. апо́шняму апо́шняй апо́шняму апо́шнім
В. апо́шні (неадуш.)
апо́шняга (адуш.)
апо́шнюю апо́шняе апо́шнія (неадуш.)
апо́шніх (адуш.)
Т. апо́шнім апо́шняй
апо́шняю
апо́шнім апо́шнімі
М. апо́шнім апо́шняй апо́шнім апо́шніх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

апо́шні

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. апо́шні апо́шняя апо́шняе апо́шнія
Р. апо́шняга апо́шняй
апо́шняе
апо́шняга апо́шніх
Д. апо́шняму апо́шняй апо́шняму апо́шнім
В. апо́шні (неадуш.)
апо́шняга (адуш.)
апо́шнюю апо́шняе апо́шнія (неадуш.)
апо́шніх (адуш.)
Т. апо́шнім апо́шняй
апо́шняю
апо́шнім апо́шнімі
М. апо́шнім апо́шняй апо́шнім апо́шніх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

апо́шняе

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
н.
Н. апо́шняе
Р. апо́шняга
Д. апо́шняму
В. апо́шняе
Т. апо́шнім
М. апо́шнім

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

апрабава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. апрабава́нне апрабава́нні
Р. апрабава́ння апрабава́нняў
Д. апрабава́нню апрабава́нням
В. апрабава́нне апрабава́нні
Т. апрабава́ннем апрабава́ннямі
М. апрабава́нні апрабава́ннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

апрабава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. апрабава́ны апрабава́ная апрабава́нае апрабава́ныя
Р. апрабава́нага апрабава́най
апрабава́нае
апрабава́нага апрабава́ных
Д. апрабава́наму апрабава́най апрабава́наму апрабава́ным
В. апрабава́ны (неадуш.)
апрабава́нага (адуш.)
апрабава́ную апрабава́нае апрабава́ныя (неадуш.)
апрабава́ных (адуш.)
Т. апрабава́ным апрабава́най
апрабава́наю
апрабава́ным апрабава́нымі
М. апрабава́ным апрабава́най апрабава́ным апрабава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

апрабава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. апрабава́ны апрабава́ная апрабава́нае апрабава́ныя
Р. апрабава́нага апрабава́най
апрабава́нае
апрабава́нага апрабава́ных
Д. апрабава́наму апрабава́най апрабава́наму апрабава́ным
В. апрабава́ны (неадуш.)
апрабава́нага (адуш.)
апрабава́ную апрабава́нае апрабава́ныя (неадуш.)
апрабава́ных (адуш.)
Т. апрабава́ным апрабава́най
апрабава́наю
апрабава́ным апрабава́нымі
М. апрабава́ным апрабава́най апрабава́ным апрабава́ных

Кароткая форма: апрабава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

апрабава́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. апрабу́ецца апрабу́юцца
Прошлы час
м. апрабава́ўся апрабава́ліся
ж. апрабава́лася
н. апрабава́лася

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

апрабава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. апрабу́ю апрабу́ем
2-я ас. апрабу́еш апрабу́еце
3-я ас. апрабу́е апрабу́юць
Прошлы час
м. апрабава́ў апрабава́лі
ж. апрабава́ла
н. апрабава́ла
Загадны лад
2-я ас. апрабу́й апрабу́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час апрабу́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

апрабава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. апрабу́ю апрабу́ем
2-я ас. апрабу́еш апрабу́еце
3-я ас. апрабу́е апрабу́юць
Прошлы час
м. апрабава́ў апрабава́лі
ж. апрабава́ла
н. апрабава́ла
Загадны лад
2-я ас. апрабу́й апрабу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час апрабава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

апраба́тар

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. апраба́тар апраба́тары
Р. апраба́тара апраба́тараў
Д. апраба́тару апраба́тарам
В. апраба́тара апраба́тараў
Т. апраба́тарам апраба́тарамі
М. апраба́тару апраба́тарах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.