апо́шні
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
апо́шні |
апо́шняя |
апо́шняе |
апо́шнія |
Р. |
апо́шняга |
апо́шняй апо́шняе |
апо́шняга |
апо́шніх |
Д. |
апо́шняму |
апо́шняй |
апо́шняму |
апо́шнім |
В. |
апо́шні (неадуш.) апо́шняга (адуш.) |
апо́шнюю |
апо́шняе |
апо́шнія (неадуш.) апо́шніх (адуш.) |
Т. |
апо́шнім |
апо́шняй апо́шняю |
апо́шнім |
апо́шнімі |
М. |
апо́шнім |
апо́шняй |
апо́шнім |
апо́шніх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
апо́шні
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
апо́шні |
апо́шняя |
апо́шняе |
апо́шнія |
Р. |
апо́шняга |
апо́шняй апо́шняе |
апо́шняга |
апо́шніх |
Д. |
апо́шняму |
апо́шняй |
апо́шняму |
апо́шнім |
В. |
апо́шні (неадуш.) апо́шняга (адуш.) |
апо́шнюю |
апо́шняе |
апо́шнія (неадуш.) апо́шніх (адуш.) |
Т. |
апо́шнім |
апо́шняй апо́шняю |
апо́шнім |
апо́шнімі |
М. |
апо́шнім |
апо́шняй |
апо́шнім |
апо́шніх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
апо́шняе
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
н. |
Н. |
апо́шняе |
Р. |
апо́шняга |
Д. |
апо́шняму |
В. |
апо́шняе |
Т. |
апо́шнім |
М. |
апо́шнім |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012.
апрабава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
апрабава́нне |
апрабава́нні |
Р. |
апрабава́ння |
апрабава́нняў |
Д. |
апрабава́нню |
апрабава́нням |
В. |
апрабава́нне |
апрабава́нні |
Т. |
апрабава́ннем |
апрабава́ннямі |
М. |
апрабава́нні |
апрабава́ннях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
апрабава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
апрабава́ны |
апрабава́ная |
апрабава́нае |
апрабава́ныя |
Р. |
апрабава́нага |
апрабава́най апрабава́нае |
апрабава́нага |
апрабава́ных |
Д. |
апрабава́наму |
апрабава́най |
апрабава́наму |
апрабава́ным |
В. |
апрабава́ны (неадуш.) апрабава́нага (адуш.) |
апрабава́ную |
апрабава́нае |
апрабава́ныя (неадуш.) апрабава́ных (адуш.) |
Т. |
апрабава́ным |
апрабава́най апрабава́наю |
апрабава́ным |
апрабава́нымі |
М. |
апрабава́ным |
апрабава́най |
апрабава́ным |
апрабава́ных |
Кароткая форма: апрабава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
апрабава́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
апрабу́ецца |
апрабу́юцца |
Прошлы час |
м. |
апрабава́ўся |
апрабава́ліся |
ж. |
апрабава́лася |
н. |
апрабава́лася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
апрабава́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
апрабу́ю |
апрабу́ем |
2-я ас. |
апрабу́еш |
апрабу́еце |
3-я ас. |
апрабу́е |
апрабу́юць |
Прошлы час |
м. |
апрабава́ў |
апрабава́лі |
ж. |
апрабава́ла |
н. |
апрабава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
апрабу́й |
апрабу́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
апрабу́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
апрабава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
апрабу́ю |
апрабу́ем |
2-я ас. |
апрабу́еш |
апрабу́еце |
3-я ас. |
апрабу́е |
апрабу́юць |
Прошлы час |
м. |
апрабава́ў |
апрабава́лі |
ж. |
апрабава́ла |
н. |
апрабава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
апрабу́й |
апрабу́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
апрабава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
апраба́тар
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
апраба́тар |
апраба́тары |
Р. |
апраба́тара |
апраба́тараў |
Д. |
апраба́тару |
апраба́тарам |
В. |
апраба́тара |
апраба́тараў |
Т. |
апраба́тарам |
апраба́тарамі |
М. |
апраба́тару |
апраба́тарах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.