Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёіклмнопрстуфхцчшыьэюя
абвгджзійклмнпрстфхцчшэя

сумё́ціста

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
сумё́ціста - -

сумё́цісты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сумё́цісты сумё́цістая сумё́цістае сумё́цістыя
Р. сумё́цістага сумё́цістай
сумё́цістае		 сумё́цістага сумё́цістых
Д. сумё́цістаму сумё́цістай сумё́цістаму сумё́цістым
В. сумё́цісты (неадуш.)
сумё́цістага (адуш.)		 сумё́цістую сумё́цістае сумё́цістыя (неадуш.)
сумё́цістых (адуш.)
Т. сумё́цістым сумё́цістай
сумё́цістаю		 сумё́цістым сумё́цістымі
М. сумё́цістым сумё́цістай сумё́цістым сумё́цістых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

сумё́ціцца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. сумё́ціцца -
Прошлы час
м. - -
ж. -
н. сумё́цілася

Крыніцы: piskunou2012.

сумі́ж

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
сумі́ж - -

Крыніцы: piskunou2012.

су́мка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. су́мка су́мкі
Р. су́мкі су́мак
Д. су́мцы су́мкам
В. су́мку су́мкі
Т. су́мкай
су́мкаю		 су́мкамі
М. су́мцы су́мках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

су́мка-аптэ́чка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. су́мка-аптэ́чка су́мкі-аптэ́чкі
Р. су́мкі-аптэ́чкі су́мак-аптэ́чак
Д. су́мцы-аптэ́чцы су́мкам-аптэ́чкам
В. су́мку-аптэ́чку су́мкі-аптэ́чкі
Т. су́мкай-аптэ́чкай
су́мкай-аптэ́чкаю		 су́мкамі-аптэ́чкамі
М. су́мцы-аптэ́чцы су́мках-аптэ́чках

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012.

Су́мкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Су́мкі
Р. Су́мак
Су́мкаў
Д. Су́мкам
В. Су́мкі
Т. Су́мкамі
М. Су́мках

сумле́нна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
сумле́нна сумле́нней -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

сумле́ннасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. сумле́ннасць
Р. сумле́ннасці
Д. сумле́ннасці
В. сумле́ннасць
Т. сумле́ннасцю
М. сумле́ннасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

сумле́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. сумле́нне
Р. сумле́ння
Д. сумле́нню
В. сумле́нне
Т. сумле́ннем
М. сумле́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.