палкну́ць
‘палкнуць што-небудзь і без прамога дапаўнення’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
палкну́ |
палкнё́м |
| 2-я ас. |
палкне́ш |
палкняце́ |
| 3-я ас. |
палкне́ |
палкну́ць |
| Прошлы час |
| м. |
палкну́ў |
палкну́лі |
| ж. |
палкну́ла |
| н. |
палкну́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
палкні́ |
палкні́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
палкну́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
палко́ўнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
палко́ўнік |
палко́ўнікі |
| Р. |
палко́ўніка |
палко́ўнікаў |
| Д. |
палко́ўніку |
палко́ўнікам |
| В. |
палко́ўніка |
палко́ўнікаў |
| Т. |
палко́ўнікам |
палко́ўнікамі |
| М. |
палко́ўніку |
палко́ўніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
палко́ўнік-інжыне́р
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
палко́ўнік-інжыне́р |
палко́ўнікі-інжыне́ры |
| Р. |
палко́ўніка-інжыне́ра |
палко́ўнікаў-інжыне́раў |
| Д. |
палко́ўніку-інжыне́ру |
палко́ўнікам-інжыне́рам |
| В. |
палко́ўніка-інжыне́ра |
палко́ўнікаў-інжыне́раў |
| Т. |
палко́ўнікам-інжыне́рам |
палко́ўнікамі-інжыне́рамі |
| М. |
палко́ўніку-інжыне́ру |
палко́ўніках-інжыне́рах |
Крыніцы:
sbm2012.
палко́ўніцкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
палко́ўніцкі |
палко́ўніцкая |
палко́ўніцкае |
палко́ўніцкія |
| Р. |
палко́ўніцкага |
палко́ўніцкай палко́ўніцкае |
палко́ўніцкага |
палко́ўніцкіх |
| Д. |
палко́ўніцкаму |
палко́ўніцкай |
палко́ўніцкаму |
палко́ўніцкім |
| В. |
палко́ўніцкі (неадуш.) палко́ўніцкага (адуш.) |
палко́ўніцкую |
палко́ўніцкае |
палко́ўніцкія (неадуш.) палко́ўніцкіх (адуш.) |
| Т. |
палко́ўніцкім |
палко́ўніцкай палко́ўніцкаю |
палко́ўніцкім |
палко́ўніцкімі |
| М. |
палко́ўніцкім |
палко́ўніцкай |
палко́ўніцкім |
палко́ўніцкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
палко́ўнічыха
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
палко́ўнічыха |
палко́ўнічыхі |
| Р. |
палко́ўнічыхі |
палко́ўнічых |
| Д. |
палко́ўнічысе |
палко́ўнічыхам |
| В. |
палко́ўнічыху |
палко́ўнічых |
| Т. |
палко́ўнічыхай палко́ўнічыхаю |
палко́ўнічыхамі |
| М. |
палко́ўнічысе |
палко́ўнічыхах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
tsbm1984.
Палко́цічы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Палко́цічы |
| Р. |
Палко́ціч Палко́цічаў |
| Д. |
Палко́цічам |
| В. |
Палко́цічы |
| Т. |
Палко́цічамі |
| М. |
Палко́цічах |
па́лм
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
па́лм |
па́лмы |
| Р. |
па́лма |
па́лмаў |
| Д. |
па́лму |
па́лмам |
| В. |
па́лм |
па́лмы |
| Т. |
па́лмам |
па́лмамі |
| М. |
па́лме |
па́лмах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Пална́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Пална́ |
| Р. |
Палны́ |
| Д. |
Палне́ |
| В. |
Палну́ |
| Т. |
Пално́й Пално́ю |
| М. |
Палне́ |
пало́ва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
пало́ва |
пало́вы |
| Р. |
пало́вы |
пало́ў |
| Д. |
пало́ве |
пало́вам |
| В. |
пало́ву |
пало́вы |
| Т. |
пало́вай пало́ваю |
пало́вамі |
| М. |
пало́ве |
пало́вах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
Пало́ва
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Пало́ва |
| Р. |
Пало́ва |
| Д. |
Пало́ву |
| В. |
Пало́ва |
| Т. |
Пало́вам |
| М. |
Пало́ве |