палкну́ць

‘палкнуць што-небудзь і без прамога дапаўнення’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. палкну́ палкнё́м
2-я ас. палкне́ш палкняце́
3-я ас. палкне́ палкну́ць
Прошлы час
м. палкну́ў палкну́лі
ж. палкну́ла
н. палкну́ла
Загадны лад
2-я ас. палкні́ палкні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час палкну́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)