палко́ўнічыха
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| палко́ўнічыха | палко́ўнічыхі | |
| палко́ўнічыхі | палко́ўнічых | |
| палко́ўнічысе | палко́ўнічыхам | |
| палко́ўнічыху | палко́ўнічых | |
| палко́ўнічыхай палко́ўнічыхаю |
палко́ўнічыхамі | |
| палко́ўнічысе | палко́ўнічыхах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)