Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдежзійклмнопрстуўфхцчшэюя-
авгеёілнорстуцчшыэя-’

апо́ўдня

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
апо́ўдня - -

Крыніцы: krapivabr2012.

апо́ўзаць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. апо́ўзаю апо́ўзаем
2-я ас. апо́ўзаеш апо́ўзаеце
3-я ас. апо́ўзае апо́ўзаюць
Прошлы час
м. апо́ўзаў апо́ўзалі
ж. апо́ўзала
н. апо́ўзала
Загадны лад
2-я ас. апо́ўзай апо́ўзайце
Дзеепрыслоўе
прош. час апо́ўзаўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

апо́ўзваць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. апо́ўзваю апо́ўзваем
2-я ас. апо́ўзваеш апо́ўзваеце
3-я ас. апо́ўзвае апо́ўзваюць
Прошлы час
м. апо́ўзваў апо́ўзвалі
ж. апо́ўзвала
н. апо́ўзвала
Дзеепрыслоўе
цяп. час апо́ўзваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

апо́ўзень

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. апо́ўзень апо́ўзні
Р. апо́ўзня апо́ўзняў
Д. апо́ўзню апо́ўзням
В. апо́ўзень апо́ўзні
Т. апо́ўзнем апо́ўзнямі
М. апо́ўзні апо́ўзнях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

апо́ўзіна

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. апо́ўзіна апо́ўзіны
Р. апо́ўзіны апо́ўзін
Д. апо́ўзіне апо́ўзінам
В. апо́ўзіну апо́ўзіны
Т. апо́ўзінай
апо́ўзінаю		 апо́ўзінамі
М. апо́ўзіне апо́ўзінах

Крыніцы: piskunou2012.

апо́ўзіны

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. апо́ўзіны
Р. апо́ўзін
Д. апо́ўзінам
В. апо́ўзіны
Т. апо́ўзінамі
М. апо́ўзінах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

апо́ўзласць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. апо́ўзласць
Р. апо́ўзласці
Д. апо́ўзласці
В. апо́ўзласць
Т. апо́ўзласцю
М. апо́ўзласці

Крыніцы: piskunou2012.

апо́ўзлік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. апо́ўзлік апо́ўзлікі
Р. апо́ўзліка апо́ўзлікаў
Д. апо́ўзліку апо́ўзлікам
В. апо́ўзліка апо́ўзлікаў
Т. апо́ўзлікам апо́ўзлікамі
М. апо́ўзліку апо́ўзліках

Крыніцы: piskunou2012.

апо́ўзліца

‘жан. да апоўзлік - немаўля, карапуз’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. апо́ўзліца апо́ўзліцы
Р. апо́ўзліцы апо́ўзліц
Д. апо́ўзліцы апо́ўзліцам
В. апо́ўзліцу апо́ўзліц
Т. апо́ўзліцай
апо́ўзліцаю		 апо́ўзліцамі
М. апо́ўзліцы апо́ўзліцах

Крыніцы: piskunou2012.

апо́ўзлы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. апо́ўзлы апо́ўзлая апо́ўзлае апо́ўзлыя
Р. апо́ўзлага апо́ўзлай
апо́ўзлае		 апо́ўзлага апо́ўзлых
Д. апо́ўзламу апо́ўзлай апо́ўзламу апо́ўзлым
В. апо́ўзлы (неадуш.)
апо́ўзлага (адуш.)		 апо́ўзлую апо́ўзлае апо́ўзлыя (неадуш.)
апо́ўзлых (адуш.)
Т. апо́ўзлым апо́ўзлай
апо́ўзлаю		 апо́ўзлым апо́ўзлымі
М. апо́ўзлым апо́ўзлай апо́ўзлым апо́ўзлых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.