Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
агдеёіоуыьэюя
абвгдеёжзійклмнопрстуўфхцчшэюя-

На́ча

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. На́ча
Р. На́чы
Д. На́чы
В. На́чу
Т. На́чай
На́чаю
М. На́чы

начава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. начава́нне
Р. начава́ння
Д. начава́нню
В. начава́нне
Т. начава́ннем
М. начава́нні

Крыніцы: piskunou2012.

начава́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. начу́юся начу́емся
2-я ас. начу́ешся начу́ецеся
3-я ас. начу́ецца начу́юцца
Прошлы час
м. начава́ўся начава́ліся
ж. начава́лася
н. начава́лася
Загадны лад
2-я ас. начу́йся начу́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час начу́ючыся

Крыніцы: piskunou2012.

начава́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. начу́ю начу́ем
2-я ас. начу́еш начу́еце
3-я ас. начу́е начу́юць
Прошлы час
м. начава́ў начава́лі
ж. начава́ла
н. начава́ла
Загадны лад
2-я ас. начу́й начу́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час начу́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

начадзі́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. начаджу́ нача́дзім
2-я ас. нача́дзіш нача́дзіце
3-я ас. нача́дзіць нача́дзяць
Прошлы час
м. начадзі́ў начадзі́лі
ж. начадзі́ла
н. начадзі́ла
Загадны лад
2-я ас. начадзі́ начадзі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час начадзі́ўшы

Іншыя варыянты: нача́дзіць.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

нача́дзіць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. нача́джу нача́дзім
2-я ас. нача́дзіш нача́дзіце
3-я ас. нача́дзіць нача́дзяць
Прошлы час
м. нача́дзіў нача́дзілі
ж. нача́дзіла
н. нача́дзіла
Дзеепрыслоўе
прош. час нача́дзіўшы

Іншыя варыянты: начадзі́ць, начадзі́ць.

Крыніцы: piskunou2012.

начадзі́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. начаджу́ нача́дзім
2-я ас. нача́дзіш нача́дзіце
3-я ас. нача́дзіць нача́дзяць
Прошлы час
м. начадзі́ў начадзі́лі
ж. начадзі́ла
н. начадзі́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час начадзі́ўшы

Іншыя варыянты: нача́дзіць.

Крыніцы: piskunou2012.

на́чай

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
на́чай - -

Крыніцы: piskunou2012.

начака́нены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. начака́нены начака́неная начака́ненае начака́неныя
Р. начака́ненага начака́ненай
начака́ненае		 начака́ненага начака́неных
Д. начака́ненаму начака́ненай начака́ненаму начака́неным
В. начака́нены (неадуш.)
начака́ненага (адуш.)		 начака́неную начака́ненае начака́неныя (неадуш.)
начака́неных (адуш.)
Т. начака́неным начака́ненай
начака́ненаю		 начака́неным начака́ненымі
М. начака́неным начака́ненай начака́неным начака́неных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

начака́нены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. начака́нены начака́неная начака́ненае начака́неныя
Р. начака́ненага начака́ненай
начака́ненае		 начака́ненага начака́неных
Д. начака́ненаму начака́ненай начака́ненаму начака́неным
В. начака́нены (неадуш.)
начака́ненага (адуш.)		 начака́неную начака́ненае начака́неныя (неадуш.)
начака́неных (адуш.)
Т. начака́неным начака́ненай
начака́ненаю		 начака́неным начака́ненымі
М. начака́неным начака́ненай начака́неным начака́неных

Кароткая форма: начака́нена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.