нача́дзіць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| нача́джу | нача́дзім | |
| нача́дзіш | нача́дзіце | |
| нача́дзіць | нача́дзяць | |
| Прошлы час | ||
| нача́дзіў | нача́дзілі | |
| нача́дзіла | ||
| нача́дзіла | ||
| Дзеепрыслоўе | ||
| нача́дзіўшы | ||
Іншыя варыянты: начадзі́ць, начадзі́ць.
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)