начадзі́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| начаджу́ | нача́дзім | |
| нача́дзіш | нача́дзіце | |
| нача́дзіць | нача́дзяць | |
| Прошлы час | ||
| начадзі́ў | начадзі́лі | |
| начадзі́ла | ||
| начадзі́ла | ||
| Дзеепрыслоўе | ||
| начадзі́ўшы | ||
Іншыя варыянты: нача́дзіць.
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)