Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авджзнотуфыэ
бвгдеёжзійклмнпрстуўфхцчшя

Ра́хавічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Ра́хавічы
Р. Ра́хавіч
Ра́хавічаў
Д. Ра́хавічам
В. Ра́хавічы
Т. Ра́хавічамі
М. Ра́хавічах

раха́т-луку́м

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. раха́т-луку́м
Р. раха́т-луку́му
Д. раха́т-луку́му
В. раха́т-луку́м
Т. раха́т-луку́мам
М. раха́т-луку́ме

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

рахаўні́цтва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. рахаўні́цтва
Р. рахаўні́цтва
Д. рахаўні́цтву
В. рахаўні́цтва
Т. рахаўні́цтвам
М. рахаўні́цтве

Крыніцы: piskunou2012.

ра́хаць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ра́хаю ра́хаем
2-я ас. ра́хаеш ра́хаеце
3-я ас. ра́хае ра́хаюць
Прошлы час
м. ра́хаў ра́халі
ж. ра́хала
н. ра́хала
Загадны лад
2-я ас. ра́хай ра́хайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ра́хаючы

Крыніцы: piskunou2012.

ра́хіс

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ра́хіс ра́хісы
Р. ра́хіса ра́хісаў
Д. ра́хісу ра́хісам
В. ра́хіс ра́хісы
Т. ра́хісам ра́хісамі
М. ра́хісе ра́хісах

Крыніцы: piskunou2012.

рахі́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. рахі́т
Р. рахі́ту
Д. рахі́ту
В. рахі́т
Т. рахі́там
М. рахі́це

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

рахіты́зм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. рахіты́зм
Р. рахіты́зму
Д. рахіты́зму
В. рахіты́зм
Т. рахіты́змам
М. рахіты́зме

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

рахі́тык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. рахі́тык рахі́тыкі
Р. рахі́тыка рахі́тыкаў
Д. рахі́тыку рахі́тыкам
В. рахі́тыка рахі́тыкаў
Т. рахі́тыкам рахі́тыкамі
М. рахі́тыку рахі́тыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

рахіты́чка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. рахіты́чка рахіты́чкі
Р. рахіты́чкі рахіты́чак
Д. рахіты́чцы рахіты́чкам
В. рахіты́чку рахіты́чак
Т. рахіты́чкай
рахіты́чкаю		 рахіты́чкамі
М. рахіты́чцы рахіты́чках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

рахіты́чна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
рахіты́чна - -