рахі́тык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
рахі́тык | рахі́тыкі | |
рахі́тыка | рахі́тыкаў | |
рахі́тыку | рахі́тыкам | |
рахі́тыка | рахі́тыкаў | |
рахі́тыкам | рахі́тыкамі | |
рахі́тыку | рахі́тыках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)