Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні

раску́рстаць

‘пад'юдзіць каго-небудзь; расчухаць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. раску́рстаю раску́рстаем
2-я ас. раску́рстаеш раску́рстаеце
3-я ас. раску́рстае раску́рстаюць
Прошлы час
м. раску́рстаў раску́рсталі
ж. раску́рстала
н. раску́рстала
Загадны лад
2-я ас. раску́рстай раску́рстайце
Дзеепрыслоўе
прош. час раску́рстаўшы

Крыніцы: piskunou2012.

раскуры́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. раскуру́ся раску́рымся
2-я ас. раску́рышся раску́рыцеся
3-я ас. раску́рыцца раску́рацца
Прошлы час
м. раскуры́ўся раскуры́ліся
ж. раскуры́лася
н. раскуры́лася
Загадны лад
2-я ас. раскуры́ся раскуры́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час раскуры́ўшыся

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

раскуры́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. раскуру́ раску́рым
2-я ас. раску́рыш раску́рыце
3-я ас. раску́рыць раску́раць
Прошлы час
м. раскуры́ў раскуры́лі
ж. раскуры́ла
н. раскуры́ла
Загадны лад
2-я ас. раскуры́ раскуры́це
Дзеепрыслоўе
прош. час раскуры́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

раску́сванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. раску́сванне
Р. раску́свання
Д. раску́сванню
В. раску́сванне
Т. раску́сваннем
М. раску́сванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

раску́свацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. раску́сваецца раску́сваюцца
Прошлы час
м. раску́сваўся раску́сваліся
ж. раску́свалася
н. раску́свалася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

раску́сваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. раску́сваю раску́сваем
2-я ас. раску́сваеш раску́сваеце
3-я ас. раску́свае раску́сваюць
Прошлы час
м. раску́сваў раску́свалі
ж. раску́свала
н. раску́свала
Загадны лад
2-я ас. раску́свай раску́свайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час раску́сваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

раскусі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. раскушу́ раску́сім
2-я ас. раску́сіш раску́сіце
3-я ас. раску́сіць раску́сяць
Прошлы час
м. раскусі́ў раскусі́лі
ж. раскусі́ла
н. раскусі́ла
Загадны лад
2-я ас. раскусі́ раскусі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час раскусі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

раскусці́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. раскусці́цца раскусця́цца
Прошлы час
м. раскусці́ўся раскусці́ліся
ж. раскусці́лася
н. раскусці́лася
Дзеепрыслоўе
прош. час раскусці́ўшыся

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

раску́тасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. раску́тасць
Р. раску́тасці
Д. раску́тасці
В. раску́тасць
Т. раску́тасцю
М. раску́тасці

Крыніцы: piskunou2012.

раску́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. раску́ты раску́тая раску́тае раску́тыя
Р. раску́тага раску́тай
раску́тае
раску́тага раску́тых
Д. раску́таму раску́тай раску́таму раску́тым
В. раску́ты (неадуш.)
раску́тага (адуш.)
раску́тую раску́тае раску́тыя (неадуш.)
раску́тых (адуш.)
Т. раску́тым раску́тай
раску́таю
раску́тым раску́тымі
М. раску́тым раску́тай раску́тым раску́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.