раску́рстаць
‘пад'юдзіць каго-небудзь; расчухаць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| раску́рстаю | раску́рстаем | |
| раску́рстаеш | раску́рстаеце | |
| раску́рстае | раску́рстаюць | |
| Прошлы час | ||
| раску́рстаў | раску́рсталі | |
| раску́рстала | ||
| раску́рстала | ||
| Загадны лад | ||
| раску́рстай | раску́рстайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| раску́рстаўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)