раскуры́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. раскуру́ раску́рым
2-я ас. раску́рыш раску́рыце
3-я ас. раску́рыць раску́раць
Прошлы час
м. раскуры́ў раскуры́лі
ж. раскуры́ла
н. раскуры́ла
Загадны лад
2-я ас. раскуры́ раскуры́це
Дзеепрыслоўе
прош. час раскуры́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)