Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

дзяву́шчы

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	дзяву́шчы	дзяву́шчая	дзяву́шчае	дзяву́шчыя
Р.	дзяву́шчага	дзяву́шчай дзяву́шчае	дзяву́шчага	дзяву́шчых
Д.	дзяву́шчаму	дзяву́шчай	дзяву́шчаму	дзяву́шчым
В.	дзяву́шчы (неадуш.) дзяву́шчага (адуш.)	дзяву́шчую	дзяву́шчае	дзяву́шчыя (неадуш.) дзяву́шчых (адуш.)
Т.	дзяву́шчым	дзяву́шчай дзяву́шчаю	дзяву́шчым	дзяву́шчымі
М.	дзяву́шчым	дзяву́шчай	дзяву́шчым	дзяву́шчых

Крыніцы: piskunou2012.

дзявя́тка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Дзявя́ткі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

дзявя́тнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

Дзявя́тнік

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Іншыя варыянты: Дзевя́тнік.

дзявя́ты

лічэбнік, парадкавы

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	дзявя́ты	дзявя́тая	дзявя́тае	дзявя́тыя
Р.	дзявя́тага	дзявя́тай	дзявя́тага	дзявя́тых
Д.	дзявя́таму	дзявя́тай	дзявя́таму	дзявя́тым
В.	дзявя́тага (адуш.) дзявя́ты (неадуш.)	дзявя́тую	дзявя́тае	дзявя́тых (адуш.) дзявя́тыя (неадуш.)
Т.	дзявя́тым	дзявя́тай	дзявя́тым	дзявя́тымі
М.	дзявя́тым	дзявя́тай	дзявя́тым	дзявя́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

дзявя́цера

лічэбнік, зборны

Іншыя варыянты: дзевяцё́ра.

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дзявя́церка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

дзя́га

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Дзя́гавічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

Verbum