Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнортуыэюя’
бгдежзйклнпрстхцчшя

ве́рчык

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ве́рчык ве́рчыкі
Р. ве́рчыка ве́рчыкаў
Д. ве́рчыку ве́рчыкам
В. ве́рчык ве́рчыкі
Т. ве́рчыкам ве́рчыкамі
М. ве́рчыку ве́рчыках

Крыніцы: piskunou2012.

Ве́рчыцы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Ве́рчыцы
Р. Ве́рчыц
Ве́рчыцаў
Д. Ве́рчыцам
В. Ве́рчыцы
Т. Ве́рчыцамі
М. Ве́рчыцах

ве́рш

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ве́рш ве́ршы
Р. ве́рша ве́ршаў
Д. ве́ршу ве́ршам
В. ве́рш ве́ршы
Т. ве́ршам ве́ршамі
М. ве́ршы ве́ршах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ве́рша

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ве́рша ве́ршы
Р. ве́ршы ве́ршаў
Д. ве́ршы ве́ршам
В. ве́ршу ве́ршы
Т. ве́ршай
ве́ршаю		 ве́ршамі
М. ве́ршы ве́ршах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

вершава́льнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вершава́льнік вершава́льнікі
Р. вершава́льніка вершава́льнікаў
Д. вершава́льніку вершава́льнікам
В. вершава́льніка вершава́льнікаў
Т. вершава́льнікам вершава́льнікамі
М. вершава́льніку вершава́льніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

вершава́льніцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вершава́льніцкі вершава́льніцкая вершава́льніцкае вершава́льніцкія
Р. вершава́льніцкага вершава́льніцкай
вершава́льніцкае		 вершава́льніцкага вершава́льніцкіх
Д. вершава́льніцкаму вершава́льніцкай вершава́льніцкаму вершава́льніцкім
В. вершава́льніцкі (неадуш.)
вершава́льніцкага (адуш.)		 вершава́льніцкую вершава́льніцкае вершава́льніцкія (неадуш.)
вершава́льніцкіх (адуш.)
Т. вершава́льніцкім вершава́льніцкай
вершава́льніцкаю		 вершава́льніцкім вершава́льніцкімі
М. вершава́льніцкім вершава́льніцкай вершава́льніцкім вершава́льніцкіх

Крыніцы: piskunou2012.

вершава́льніцтва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. вершава́льніцтва
Р. вершава́льніцтва
Д. вершава́льніцтву
В. вершава́льніцтва
Т. вершава́льніцтвам
М. вершава́льніцтве

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

вершава́на

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
вершава́на - -

вершава́на-музы́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вершава́на-музы́чны вершава́на-музы́чная вершава́на-музы́чнае вершава́на-музы́чныя
Р. вершава́на-музы́чнага вершава́на-музы́чнай
вершава́на-музы́чнае		 вершава́на-музы́чнага вершава́на-музы́чных
Д. вершава́на-музы́чнаму вершава́на-музы́чнай вершава́на-музы́чнаму вершава́на-музы́чным
В. вершава́на-музы́чны (неадуш.)
вершава́на-музы́чнага (адуш.)		 вершава́на-музы́чную вершава́на-музы́чнае вершава́на-музы́чныя (неадуш.)
вершава́на-музы́чных (адуш.)
Т. вершава́на-музы́чным вершава́на-музы́чнай
вершава́на-музы́чнаю		 вершава́на-музы́чным вершава́на-музы́чнымі
М. вершава́на-музы́чным вершава́на-музы́чнай вершава́на-музы́чным вершава́на-музы́чных

Крыніцы: piskunou2012.

вершава́на-паэты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вершава́на-паэты́чны вершава́на-паэты́чная вершава́на-паэты́чнае вершава́на-паэты́чныя
Р. вершава́на-паэты́чнага вершава́на-паэты́чнай
вершава́на-паэты́чнае		 вершава́на-паэты́чнага вершава́на-паэты́чных
Д. вершава́на-паэты́чнаму вершава́на-паэты́чнай вершава́на-паэты́чнаму вершава́на-паэты́чным
В. вершава́на-паэты́чны (неадуш.)
вершава́на-паэты́чнага (адуш.)		 вершава́на-паэты́чную вершава́на-паэты́чнае вершава́на-паэты́чныя (неадуш.)
вершава́на-паэты́чных (адуш.)
Т. вершава́на-паэты́чным вершава́на-паэты́чнай
вершава́на-паэты́чнаю		 вершава́на-паэты́чным вершава́на-паэты́чнымі
М. вершава́на-паэты́чным вершава́на-паэты́чнай вершава́на-паэты́чным вершава́на-паэты́чных

Крыніцы: piskunou2012.