Ве́рчыцы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Ве́рчыцы
Р. Ве́рчыц
Ве́рчыцаў
Д. Ве́рчыцам
В. Ве́рчыцы
Т. Ве́рчыцамі
М. Ве́рчыцах

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)