ве́рч
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
ве́рч | вярчы́ | |
вярча́ | вярчо́ў | |
вярчу́ | вярча́м | |
ве́рч | вярчы́ | |
вярчо́м | вярча́мі | |
вярчы́ | вярча́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)