інструктава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
інструктава́ны |
інструктава́ная |
інструктава́нае |
інструктава́ныя |
Р. |
інструктава́нага |
інструктава́най інструктава́нае |
інструктава́нага |
інструктава́ных |
Д. |
інструктава́наму |
інструктава́най |
інструктава́наму |
інструктава́ным |
В. |
інструктава́ны (неадуш.) інструктава́нага (адуш.) |
інструктава́ную |
інструктава́нае |
інструктава́ныя (неадуш.) інструктава́ных (адуш.) |
Т. |
інструктава́ным |
інструктава́най інструктава́наю |
інструктава́ным |
інструктава́нымі |
М. |
інструктава́ным |
інструктава́най |
інструктава́ным |
інструктава́ных |
Кароткая форма: інструктава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
інструктава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
інструкту́юся |
інструкту́емся |
2-я ас. |
інструкту́ешся |
інструкту́ецеся |
3-я ас. |
інструкту́ецца |
інструкту́юцца |
Прошлы час |
м. |
інструктава́ўся |
інструктава́ліся |
ж. |
інструктава́лася |
н. |
інструктава́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
інструкту́йся |
інструкту́йцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
інструкту́ючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
інструктава́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
інструкту́ю |
інструкту́ем |
2-я ас. |
інструкту́еш |
інструкту́еце |
3-я ас. |
інструкту́е |
інструкту́юць |
Прошлы час |
м. |
інструктава́ў |
інструктава́лі |
ж. |
інструктава́ла |
н. |
інструктава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
інструкту́й |
інструкту́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
інструкту́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
інструктава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
інструкту́ю |
інструкту́ем |
2-я ас. |
інструкту́еш |
інструкту́еце |
3-я ас. |
інструкту́е |
інструкту́юць |
Прошлы час |
м. |
інструктава́ў |
інструктава́лі |
ж. |
інструктава́ла |
н. |
інструктава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
інструкту́й |
інструкту́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
інструктава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
інструкта́ж
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
інструкта́ж |
інструкта́жы |
Р. |
інструкта́жу |
інструкта́жаў |
Д. |
інструкта́жу |
інструкта́жам |
В. |
інструкта́ж |
інструкта́жы |
Т. |
інструкта́жам |
інструкта́жамі |
М. |
інструкта́жы |
інструкта́жах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
інстру́ктар
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
інстру́ктар |
інстру́ктары |
Р. |
інстру́ктара |
інстру́ктараў |
Д. |
інстру́ктару |
інстру́ктарам |
В. |
інстру́ктара |
інстру́ктараў |
Т. |
інстру́ктарам |
інстру́ктарамі |
М. |
інстру́ктару |
інстру́ктарах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
інстру́ктарка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
інстру́ктарка |
інстру́ктаркі |
Р. |
інстру́ктаркі |
інстру́ктарак |
Д. |
інстру́ктарцы |
інстру́ктаркам |
В. |
інстру́ктарку |
інстру́ктарак |
Т. |
інстру́ктаркай інстру́ктаркаю |
інстру́ктаркамі |
М. |
інстру́ктарцы |
інстру́ктарках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
інстру́ктарскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
інстру́ктарскі |
інстру́ктарская |
інстру́ктарскае |
інстру́ктарскія |
Р. |
інстру́ктарскага |
інстру́ктарскай інстру́ктарскае |
інстру́ктарскага |
інстру́ктарскіх |
Д. |
інстру́ктарскаму |
інстру́ктарскай |
інстру́ктарскаму |
інстру́ктарскім |
В. |
інстру́ктарскі (неадуш.) інстру́ктарскага (адуш.) |
інстру́ктарскую |
інстру́ктарскае |
інстру́ктарскія (неадуш.) інстру́ктарскіх (адуш.) |
Т. |
інстру́ктарскім |
інстру́ктарскай інстру́ктарскаю |
інстру́ктарскім |
інстру́ктарскімі |
М. |
інстру́ктарскім |
інстру́ктарскай |
інстру́ктарскім |
інстру́ктарскіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
інстру́ктарства
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
інстру́ктарства |
Р. |
інстру́ктарства |
Д. |
інстру́ктарству |
В. |
інстру́ктарства |
Т. |
інстру́ктарствам |
М. |
інстру́ктарстве |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
інстру́ктарыха
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
інстру́ктарыха |
інстру́ктарыхі |
Р. |
інстру́ктарыхі |
інстру́ктарых |
Д. |
інстру́ктарысе |
інстру́ктарыхам |
В. |
інстру́ктарыху |
інстру́ктарых |
Т. |
інстру́ктарыхай інстру́ктарыхаю |
інстру́ктарыхамі |
М. |
інстру́ктарысе |
інстру́ктарыхах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.