Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

інструктава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. інструктава́ны інструктава́ная інструктава́нае інструктава́ныя
Р. інструктава́нага інструктава́най
інструктава́нае
інструктава́нага інструктава́ных
Д. інструктава́наму інструктава́най інструктава́наму інструктава́ным
В. інструктава́ны (неадуш.)
інструктава́нага (адуш.)
інструктава́ную інструктава́нае інструктава́ныя (неадуш.)
інструктава́ных (адуш.)
Т. інструктава́ным інструктава́най
інструктава́наю
інструктава́ным інструктава́нымі
М. інструктава́ным інструктава́най інструктава́ным інструктава́ных

Кароткая форма: інструктава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

інструктава́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. інструкту́юся інструкту́емся
2-я ас. інструкту́ешся інструкту́ецеся
3-я ас. інструкту́ецца інструкту́юцца
Прошлы час
м. інструктава́ўся інструктава́ліся
ж. інструктава́лася
н. інструктава́лася
Загадны лад
2-я ас. інструкту́йся інструкту́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час інструкту́ючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

інструктава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. інструкту́ю інструкту́ем
2-я ас. інструкту́еш інструкту́еце
3-я ас. інструкту́е інструкту́юць
Прошлы час
м. інструктава́ў інструктава́лі
ж. інструктава́ла
н. інструктава́ла
Загадны лад
2-я ас. інструкту́й інструкту́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час інструкту́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

інструктава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. інструкту́ю інструкту́ем
2-я ас. інструкту́еш інструкту́еце
3-я ас. інструкту́е інструкту́юць
Прошлы час
м. інструктава́ў інструктава́лі
ж. інструктава́ла
н. інструктава́ла
Загадны лад
2-я ас. інструкту́й інструкту́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час інструктава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

інструкта́ж

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. інструкта́ж інструкта́жы
Р. інструкта́жу інструкта́жаў
Д. інструкта́жу інструкта́жам
В. інструкта́ж інструкта́жы
Т. інструкта́жам інструкта́жамі
М. інструкта́жы інструкта́жах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

інстру́ктар

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. інстру́ктар інстру́ктары
Р. інстру́ктара інстру́ктараў
Д. інстру́ктару інстру́ктарам
В. інстру́ктара інстру́ктараў
Т. інстру́ктарам інстру́ктарамі
М. інстру́ктару інстру́ктарах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

інстру́ктарка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. інстру́ктарка інстру́ктаркі
Р. інстру́ктаркі інстру́ктарак
Д. інстру́ктарцы інстру́ктаркам
В. інстру́ктарку інстру́ктарак
Т. інстру́ктаркай
інстру́ктаркаю
інстру́ктаркамі
М. інстру́ктарцы інстру́ктарках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

інстру́ктарскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. інстру́ктарскі інстру́ктарская інстру́ктарскае інстру́ктарскія
Р. інстру́ктарскага інстру́ктарскай
інстру́ктарскае
інстру́ктарскага інстру́ктарскіх
Д. інстру́ктарскаму інстру́ктарскай інстру́ктарскаму інстру́ктарскім
В. інстру́ктарскі (неадуш.)
інстру́ктарскага (адуш.)
інстру́ктарскую інстру́ктарскае інстру́ктарскія (неадуш.)
інстру́ктарскіх (адуш.)
Т. інстру́ктарскім інстру́ктарскай
інстру́ктарскаю
інстру́ктарскім інстру́ктарскімі
М. інстру́ктарскім інстру́ктарскай інстру́ктарскім інстру́ктарскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

інстру́ктарства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. інстру́ктарства
Р. інстру́ктарства
Д. інстру́ктарству
В. інстру́ктарства
Т. інстру́ктарствам
М. інстру́ктарстве

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

інстру́ктарыха

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. інстру́ктарыха інстру́ктарыхі
Р. інстру́ктарыхі інстру́ктарых
Д. інстру́ктарысе інстру́ктарыхам
В. інстру́ктарыху інстру́ктарых
Т. інстру́ктарыхай
інстру́ктарыхаю
інстру́ктарыхамі
М. інстру́ктарысе інстру́ктарыхах

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.