інстру́ктарыха
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
інстру́ктарыха | інстру́ктарыхі | |
інстру́ктарыхі | інстру́ктарых | |
інстру́ктарысе | інстру́ктарыхам | |
інстру́ктарыху | інстру́ктарых | |
інстру́ктарыхай інстру́ктарыхаю |
інстру́ктарыхамі | |
інстру́ктарысе | інстру́ктарыхах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)