узні́заны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
узні́заны |
узні́заная |
узні́занае |
узні́заныя |
Р. |
узні́занага |
узні́занай узні́занае |
узні́занага |
узні́заных |
Д. |
узні́занаму |
узні́занай |
узні́занаму |
узні́заным |
В. |
узні́заны (неадуш.) узні́занага (адуш.) |
узні́заную |
узні́занае |
узні́заныя (неадуш.) узні́заных (адуш.) |
Т. |
узні́заным |
узні́занай узні́занаю |
узні́заным |
узні́занымі |
М. |
узні́заным |
узні́занай |
узні́заным |
узні́заных |
Кароткая форма: узні́зана.
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
узніза́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
узніжу́ |
узні́жам |
2-я ас. |
узні́жаш |
узні́жаце |
3-я ас. |
узні́жа |
узні́жуць |
Прошлы час |
м. |
узніза́ў |
узніза́лі |
ж. |
узніза́ла |
н. |
узніза́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
узніжы́ |
узніжы́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
узніза́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
узні́званне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
узні́званне |
Р. |
узні́звання |
Д. |
узні́званню |
В. |
узні́званне |
Т. |
узні́званнем |
М. |
узні́званні |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
узні́звацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
узні́зваецца |
узні́зваюцца |
Прошлы час |
м. |
узні́зваўся |
узні́зваліся |
ж. |
узні́звалася |
н. |
узні́звалася |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
узні́зваючыся |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
узні́зваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
узні́зваю |
узні́зваем |
2-я ас. |
узні́зваеш |
узні́зваеце |
3-я ас. |
узні́звае |
узні́зваюць |
Прошлы час |
м. |
узні́зваў |
узні́звалі |
ж. |
узні́звала |
н. |
узні́звала |
Загадны лад |
2-я ас. |
узні́звай |
узні́звайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
узні́зваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
узніка́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
узніка́ю |
узніка́ем |
2-я ас. |
узніка́еш |
узніка́еце |
3-я ас. |
узніка́е |
узніка́юць |
Прошлы час |
м. |
узніка́ў |
узніка́лі |
ж. |
узніка́ла |
н. |
узніка́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
узніка́й |
узніка́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
узніка́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
узнікне́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
узнікне́нне |
Р. |
узнікне́ння |
Д. |
узнікне́нню |
В. |
узнікне́нне |
Т. |
узнікне́ннем |
М. |
узнікне́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
узні́кнуць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
узні́кну |
узні́кнем |
2-я ас. |
узні́кнеш |
узні́кнеце |
3-я ас. |
узні́кне |
узні́кнуць |
Прошлы час |
м. |
узні́к |
узні́клі |
ж. |
узні́кла |
н. |
узні́кла |
Загадны лад |
2-я ас. |
узні́кні |
узні́кніце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
узні́кшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.