узніка́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. узніка́ю узніка́ем
2-я ас. узніка́еш узніка́еце
3-я ас. узніка́е узніка́юць
Прошлы час
м. узніка́ў узніка́лі
ж. узніка́ла
н. узніка́ла
Загадны лад
2-я ас. узніка́й узніка́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час узніка́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)