узні́клы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. узні́клы узні́клая узні́клае узні́клыя
Р. узні́клага узні́клай
узні́клае		 узні́клага узні́клых
Д. узні́кламу узні́клай узні́кламу узні́клым
В. узні́клы (неадуш.)
узні́клага (адуш.)		 узні́клую узні́клае узні́клыя (неадуш.)
узні́клых (адуш.)
Т. узні́клым узні́клай
узні́клаю		 узні́клым узні́клымі
М. узні́клым узні́клай узні́клым узні́клых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)