пенетро́метр
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
пенетро́метр |
пенетро́метры |
Р. |
пенетро́метра |
пенетро́метраў |
Д. |
пенетро́метру |
пенетро́метрам |
В. |
пенетро́метр |
пенетро́метры |
Т. |
пенетро́метрам |
пенетро́метрамі |
М. |
пенетро́метры |
пенетро́метрах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Пе́нза
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Пе́нза |
Р. |
Пе́нзы |
Д. |
Пе́нзе |
В. |
Пе́нзу |
Т. |
Пе́нзай Пе́нзаю |
М. |
Пе́нзе |
пе́ні
‘манета’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, нескланяльны
|
адз. |
мн. |
Н. |
пе́ні |
пе́ні |
Р. |
пе́ні |
пе́ні |
Д. |
пе́ні |
пе́ні |
В. |
пе́ні |
пе́ні |
Т. |
пе́ні |
пе́ні |
М. |
пе́ні |
пе́ні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
пе́ніс
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
пе́ніс |
пе́нісы |
Р. |
пе́ніса |
пе́нісаў |
Д. |
пе́нісу |
пе́нісам |
В. |
пе́ніс |
пе́нісы |
Т. |
пе́нісам |
пе́нісамі |
М. |
пе́нісе |
пе́нісах |
Крыніцы:
piskunou2012.
пе́ніста
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
пе́ніста |
пе́нісцей |
- |
пе́ністасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
пе́ністасць |
Р. |
пе́ністасці |
Д. |
пе́ністасці |
В. |
пе́ністасць |
Т. |
пе́ністасцю |
М. |
пе́ністасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
пе́ністы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
пе́ністы |
пе́ністая |
пе́ністае |
пе́ністыя |
Р. |
пе́ністага |
пе́ністай пе́ністае |
пе́ністага |
пе́ністых |
Д. |
пе́ністаму |
пе́ністай |
пе́ністаму |
пе́ністым |
В. |
пе́ністы (неадуш.) пе́ністага (адуш.) |
пе́ністую |
пе́ністае |
пе́ністыя (неадуш.) пе́ністых (адуш.) |
Т. |
пе́ністым |
пе́ністай пе́ністаю |
пе́ністым |
пе́ністымі |
М. |
пе́ністым |
пе́ністай |
пе́ністым |
пе́ністых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
пенітэнцыя́рны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
пенітэнцыя́рны |
пенітэнцыя́рная |
пенітэнцыя́рнае |
пенітэнцыя́рныя |
Р. |
пенітэнцыя́рнага |
пенітэнцыя́рнай пенітэнцыя́рнае |
пенітэнцыя́рнага |
пенітэнцыя́рных |
Д. |
пенітэнцыя́рнаму |
пенітэнцыя́рнай |
пенітэнцыя́рнаму |
пенітэнцыя́рным |
В. |
пенітэнцыя́рны (неадуш.) пенітэнцыя́рнага (адуш.) |
пенітэнцыя́рную |
пенітэнцыя́рнае |
пенітэнцыя́рныя (неадуш.) пенітэнцыя́рных (адуш.) |
Т. |
пенітэнцыя́рным |
пенітэнцыя́рнай пенітэнцыя́рнаю |
пенітэнцыя́рным |
пенітэнцыя́рнымі |
М. |
пенітэнцыя́рным |
пенітэнцыя́рнай |
пенітэнцыя́рным |
пенітэнцыя́рных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
пе́ніум
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
пе́ніум |
Р. |
пе́ніуму |
Д. |
пе́ніуму |
В. |
пе́ніум |
Т. |
пе́ніумам |
М. |
пе́ніуме |
Крыніцы:
piskunou2012.