Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнорстуфхцчшыэюя’
абвгдзйклмнопрстўхцчшя

педыкулё́з

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. педыкулё́з
Р. педыкулё́зу
Д. педыкулё́зу
В. педыкулё́з
Т. педыкулё́зам
М. педыкулё́зе

Крыніцы: piskunou2012.

педыкю́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. педыкю́р
Р. педыкю́ру
Д. педыкю́ру
В. педыкю́р
Т. педыкю́рам
М. педыкю́ры

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

педыкю́рка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. педыкю́рка педыкю́ркі
Р. педыкю́ркі педыкю́рак
Д. педыкю́рцы педыкю́ркам
В. педыкю́рку педыкю́рак
Т. педыкю́ркай
педыкю́ркаю		 педыкю́ркамі
М. педыкю́рцы педыкю́рках

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsbm1984.

педыкю́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. педыкю́рны педыкю́рная педыкю́рнае педыкю́рныя
Р. педыкю́рнага педыкю́рнай
педыкю́рнае		 педыкю́рнага педыкю́рных
Д. педыкю́рнаму педыкю́рнай педыкю́рнаму педыкю́рным
В. педыкю́рны (неадуш.)
педыкю́рнага (адуш.)		 педыкю́рную педыкю́рнае педыкю́рныя (неадуш.)
педыкю́рных (адуш.)
Т. педыкю́рным педыкю́рнай
педыкю́рнаю		 педыкю́рным педыкю́рнымі
М. педыкю́рным педыкю́рнай педыкю́рным педыкю́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

педыкю́рша

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. педыкю́рша педыкю́ршы
Р. педыкю́ршы педыкю́рш
педыкю́ршаў
Д. педыкю́ршы педыкю́ршам
В. педыкю́ршу педыкю́рш
педыкю́ршаў
Т. педыкю́ршай
педыкю́ршаю		 педыкю́ршамі
М. педыкю́ршы педыкю́ршах

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

пе́дымент

‘скалістая раўніна’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пе́дымент пе́дыменты
Р. пе́дымента пе́дыментаў
Д. пе́дыменту пе́дыментам
В. пе́дымент пе́дыменты
Т. пе́дыментам пе́дыментамі
М. пе́дыменце пе́дыментах

Крыніцы: piskunou2012.

педыпле́н

‘горная раўніна’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. педыпле́н педыпле́ны
Р. педыпле́на педыпле́наў
Д. педыпле́ну педыпле́нам
В. педыпле́н педыпле́ны
Т. педыпле́нам педыпле́намі
М. педыпле́не педыпле́нах

Крыніцы: piskunou2012.

педыцыля́рыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. педыцыля́рыя педыцыля́рыі
Р. педыцыля́рыі педыцыля́рый
Д. педыцыля́рыі педыцыля́рыям
В. педыцыля́рыю педыцыля́рыі
Т. педыцыля́рыяй
педыцыля́рыяю		 педыцыля́рыямі
М. педыцыля́рыі педыцыля́рыях

Крыніцы: piskunou2012.

педыя́тр

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. педыя́тр педыя́тры
Р. педыя́тра педыя́траў
Д. педыя́тру педыя́трам
В. педыя́тра педыя́траў
Т. педыя́трам педыя́трамі
М. педыя́тру педыя́трах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

педыятры́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. педыятры́чны педыятры́чная педыятры́чнае педыятры́чныя
Р. педыятры́чнага педыятры́чнай
педыятры́чнае		 педыятры́чнага педыятры́чных
Д. педыятры́чнаму педыятры́чнай педыятры́чнаму педыятры́чным
В. педыятры́чны (неадуш.)
педыятры́чнага (адуш.)		 педыятры́чную педыятры́чнае педыятры́чныя (неадуш.)
педыятры́чных (адуш.)
Т. педыятры́чным педыятры́чнай
педыятры́чнаю		 педыятры́чным педыятры́чнымі
М. педыятры́чным педыятры́чнай педыятры́чным педыятры́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.