Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абгеёжзіклнорсухцшыэюя’
агдёжзйклмнопрстфхцчш

ментану́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ментану́ ментанё́м
2-я ас. ментане́ш ментаняце́
3-я ас. ментане́ ментану́ць
Прошлы час
м. ментану́ў ментану́лі
ж. ментану́ла
н. ментану́ла
Загадны лад
2-я ас. ментані́ ментані́це
Дзеепрыслоўе
прош. час ментану́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

ме́нтар

‘настаўнік’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ме́нтар ме́нтары
Р. ме́нтара ме́нтараў
Д. ме́нтару ме́нтарам
В. ме́нтара ме́нтараў
Т. ме́нтарам ме́нтарамі
М. ме́нтару ме́нтарах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, tsblm1996, tsbm1984.

ме́нтар

‘чаранок, які прышчэпліваецца расліне’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ме́нтар ме́нтары
Р. ме́нтара ме́нтараў
Д. ме́нтару ме́нтарам
В. ме́нтар ме́нтары
Т. ме́нтарам ме́нтарамі
М. ме́нтары ме́нтарах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, tsblm1996, tsbm1984.

ме́нтарскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ме́нтарскі ме́нтарская ме́нтарскае ме́нтарскія
Р. ме́нтарскага ме́нтарскай
ме́нтарскае		 ме́нтарскага ме́нтарскіх
Д. ме́нтарскаму ме́нтарскай ме́нтарскаму ме́нтарскім
В. ме́нтарскі (неадуш.)
ме́нтарскага (адуш.)		 ме́нтарскую ме́нтарскае ме́нтарскія (неадуш.)
ме́нтарскіх (адуш.)
Т. ме́нтарскім ме́нтарскай
ме́нтарскаю		 ме́нтарскім ме́нтарскімі
М. ме́нтарскім ме́нтарскай ме́нтарскім ме́нтарскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, tsblm1996, tsbm1984.

ме́нтарства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. ме́нтарства
Р. ме́нтарства
Д. ме́нтарству
В. ме́нтарства
Т. ме́нтарствам
М. ме́нтарстве

Крыніцы: piskunou2012.

менто́л

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. менто́л
Р. менто́лу
Д. менто́лу
В. менто́л
Т. менто́лам
М. менто́ле

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

менто́лавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. менто́лавы менто́лавая менто́лавае менто́лавыя
Р. менто́лавага менто́лавай
менто́лавае		 менто́лавага менто́лавых
Д. менто́лаваму менто́лавай менто́лаваму менто́лавым
В. менто́лавы (неадуш.)
менто́лавага (адуш.)		 менто́лавую менто́лавае менто́лавыя (неадуш.)
менто́лавых (адуш.)
Т. менто́лавым менто́лавай
менто́лаваю		 менто́лавым менто́лавымі
М. менто́лавым менто́лавай менто́лавым менто́лавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ментузо́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ментузо́вы ментузо́вая ментузо́вае ментузо́выя
Р. ментузо́вага ментузо́вай
ментузо́вае		 ментузо́вага ментузо́вых
Д. ментузо́ваму ментузо́вай ментузо́ваму ментузо́вым
В. ментузо́вы (неадуш.)
ментузо́вага (адуш.)		 ментузо́вую ментузо́вае ментузо́выя (неадуш.)
ментузо́вых (адуш.)
Т. ментузо́вым ментузо́вай
ментузо́ваю		 ментузо́вым ментузо́вымі
М. ментузо́вым ментузо́вай ментузо́вым ментузо́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

менуэ́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. менуэ́т менуэ́ты
Р. менуэ́та менуэ́таў
Д. менуэ́ту менуэ́там
В. менуэ́т менуэ́ты
Т. менуэ́там менуэ́тамі
М. менуэ́це менуэ́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

менуэ́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. менуэ́тны менуэ́тная менуэ́тнае менуэ́тныя
Р. менуэ́тнага менуэ́тнай
менуэ́тнае		 менуэ́тнага менуэ́тных
Д. менуэ́тнаму менуэ́тнай менуэ́тнаму менуэ́тным
В. менуэ́тны (неадуш.)
менуэ́тнага (адуш.)		 менуэ́тную менуэ́тнае менуэ́тныя (неадуш.)
менуэ́тных (адуш.)
Т. менуэ́тным менуэ́тнай
менуэ́тнаю		 менуэ́тным менуэ́тнымі
М. менуэ́тным менуэ́тнай менуэ́тным менуэ́тных

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.