ме́нтар
‘настаўнік’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| ме́нтар | ме́нтары | |
| ме́нтара | ме́нтараў | |
| ме́нтару | ме́нтарам | |
| ме́нтара | ме́нтараў | |
| ме́нтарам | ме́нтарамі | |
| ме́нтару | ме́нтарах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)