Ме́ка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| Ме́ка | |
| Ме́кі | |
| Ме́цы | |
| Ме́ку | |
| Ме́кай Ме́каю |
|
| Ме́цы |
Ме́ка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| Ме́ка | |
| Ме́кі | |
| Ме́цы | |
| Ме́ку | |
| Ме́кай Ме́каю |
|
| Ме́цы |
ме́канне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| ме́канне | |
| ме́кання | |
| ме́канню | |
| ме́канне | |
| ме́каннем | |
| ме́канні |
Крыніцы:
ме́каць
‘бляяць, рыкаць’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| ме́каю | ме́каем | |
| ме́каеш | ме́каеце | |
| ме́кае | ме́каюць | |
| Прошлы час | ||
| ме́каў | ме́калі | |
| ме́кала | ||
| ме́кала | ||
| Загадны лад | ||
| ме́кай | ме́кайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| ме́каючы | ||
Крыніцы:
мекка́нка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| мекка́нка | мекка́нкі | |
| мекка́нкі | мекка́нак | |
| мекка́нцы | мекка́нкам | |
| мекка́нку | мекка́нак | |
| мекка́нкай мекка́нкаю |
мекка́нкамі | |
| мекка́нцы | мекка́нках |
Крыніцы:
мекка́нскі
прыметнік, адносны
| мекка́нскі | мекка́нская | мекка́нскае | мекка́нскія | |
| мекка́нскага | мекка́нскай мекка́нскае |
мекка́нскага | мекка́нскіх | |
| мекка́нскаму | мекка́нскай | мекка́нскаму | мекка́нскім | |
| мекка́нскі ( мекка́нскага ( |
мекка́нскую | мекка́нскае | мекка́нскія ( мекка́нскіх ( |
|
| мекка́нскім | мекка́нскай мекка́нскаю |
мекка́нскім | мекка́нскімі | |
| мекка́нскім | мекка́нскай | мекка́нскім | мекка́нскіх | |
Крыніцы:
мекленбу́ргскі
прыметнік, адносны
| мекленбу́ргскі | мекленбу́ргская | мекленбу́ргскае | мекленбу́ргскія | |
| мекленбу́ргскага | мекленбу́ргскай мекленбу́ргскае |
мекленбу́ргскага | мекленбу́ргскіх | |
| мекленбу́ргскаму | мекленбу́ргскай | мекленбу́ргскаму | мекленбу́ргскім | |
| мекленбу́ргскі ( мекленбу́ргскага ( |
мекленбу́ргскую | мекленбу́ргскае | мекленбу́ргскія ( мекленбу́ргскіх ( |
|
| мекленбу́ргскім | мекленбу́ргскай мекленбу́ргскаю |
мекленбу́ргскім | мекленбу́ргскімі | |
| мекленбу́ргскім | мекленбу́ргскай | мекленбу́ргскім | мекленбу́ргскіх | |
Крыніцы:
ме́кнуць
‘аднакратны дзеяслоў да мекаць’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| ме́кну | ме́кнем | |
| ме́кнеш | ме́кнеце | |
| ме́кне | ме́кнуць | |
| Прошлы час | ||
| ме́кнуў | ме́кнулі | |
| ме́кнула | ||
| ме́кнула | ||
| Загадны лад | ||
| ме́кні | ме́кніце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| ме́кнуўшы | ||
Крыніцы:
меко́напсіс
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| меко́напсіс | меко́напсісы | |
| меко́напсісу | меко́напсісаў | |
| меко́напсісу | меко́напсісам | |
| меко́напсіс | меко́напсісы | |
| меко́напсісам | меко́напсісамі | |
| меко́напсісе | меко́напсісах |
Крыніцы:
Меко́нг
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| Меко́нг | |
| Меко́нга | |
| Меко́нгу | |
| Меко́нг | |
| Меко́нгам | |
| Меко́нгу |
меко́нгскі
прыметнік, адносны
| меко́нгскі | меко́нгская | меко́нгскае | меко́нгскія | |
| меко́нгскага | меко́нгскай меко́нгскае |
меко́нгскага | меко́нгскіх | |
| меко́нгскаму | меко́нгскай | меко́нгскаму | меко́нгскім | |
| меко́нгскі ( меко́нгскага ( |
меко́нгскую | меко́нгскае | меко́нгскія ( меко́нгскіх ( |
|
| меко́нгскім | меко́нгскай меко́нгскаю |
меко́нгскім | меко́нгскімі | |
| меко́нгскім | меко́нгскай | меко́нгскім | меко́нгскіх | |
Крыніцы: