ме́цены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ме́цены |
ме́ценая |
ме́ценае |
ме́ценыя |
| Р. |
ме́ценага |
ме́ценай ме́ценае |
ме́ценага |
ме́ценых |
| Д. |
ме́ценаму |
ме́ценай |
ме́ценаму |
ме́ценым |
| В. |
ме́цены (неадуш.) ме́ценага (адуш.) |
ме́ценую |
ме́ценае |
ме́ценыя (неадуш.) ме́ценых (адуш.) |
| Т. |
ме́ценым |
ме́ценай ме́ценаю |
ме́ценым |
ме́ценымі |
| М. |
ме́ценым |
ме́ценай |
ме́ценым |
ме́ценых |
Кароткая форма: ме́цена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
ме́ціна
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ме́ціна |
ме́ціны |
| Р. |
ме́ціны |
ме́цін |
| Д. |
ме́ціне |
ме́цінам |
| В. |
ме́ціну |
ме́ціны |
| Т. |
ме́цінай ме́цінаю |
ме́цінамі |
| М. |
ме́ціне |
ме́цінах |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
ме́цінка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ме́цінка |
ме́цінкі |
| Р. |
ме́цінкі |
ме́цінак |
| Д. |
ме́цінцы |
ме́цінкам |
| В. |
ме́цінку |
ме́цінкі |
| Т. |
ме́цінкай ме́цінкаю |
ме́цінкамі |
| М. |
ме́цінцы |
ме́цінках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
ме́ціцца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
ме́чуся |
ме́цімся |
| 2-я ас. |
ме́цішся |
ме́ціцеся |
| 3-я ас. |
ме́ціцца |
ме́цяцца |
| Прошлы час |
| м. |
ме́ціўся |
ме́ціліся |
| ж. |
ме́цілася |
| н. |
ме́цілася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
ме́цься |
ме́цьцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
ме́цячыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
ме́ціць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
ме́чу |
ме́цім |
| 2-я ас. |
ме́ціш |
ме́ціце |
| 3-я ас. |
ме́ціць |
ме́цяць |
| Прошлы час |
| м. |
ме́ціў |
ме́цілі |
| ж. |
ме́ціла |
| н. |
ме́ціла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
ме́ць |
ме́цьце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
ме́цячы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
Ме́цішча
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Ме́цішча |
| Р. |
Ме́цішча |
| Д. |
Ме́цішчу |
| В. |
Ме́цішча |
| Т. |
Ме́цішчам |
| М. |
Ме́цішчы |
ме́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
ма́юся |
ма́емся |
| 2-я ас. |
ма́ешся |
ма́ецеся |
| 3-я ас. |
ма́ецца |
ма́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
ме́ўся |
ме́ліся |
| ж. |
ме́лася |
| н. |
ме́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
ма́йся |
ма́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
ма́ючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
ме́цца-сапра́на
‘спявачка’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, нескланяльны
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ме́цца-сапра́на |
ме́цца-сапра́на |
| Р. |
ме́цца-сапра́на |
ме́цца-сапра́на |
| Д. |
ме́цца-сапра́на |
ме́цца-сапра́на |
| В. |
ме́цца-сапра́на |
ме́цца-сапра́на |
| Т. |
ме́цца-сапра́на |
ме́цца-сапра́на |
| М. |
ме́цца-сапра́на |
ме́цца-сапра́на |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ме́цца-сапра́на
‘жаночы голас’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, нескланяльны
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ме́цца-сапра́на |
ме́цца-сапра́на |
| Р. |
ме́цца-сапра́на |
ме́цца-сапра́на |
| Д. |
ме́цца-сапра́на |
ме́цца-сапра́на |
| В. |
ме́цца-сапра́на |
ме́цца-сапра́на |
| Т. |
ме́цца-сапра́на |
ме́цца-сапра́на |
| М. |
ме́цца-сапра́на |
ме́цца-сапра́на |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.