ме́ціна
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| ме́ціна | ме́ціны | |
| ме́ціны | ме́цін | |
| ме́ціне | ме́цінам | |
| ме́ціну | ме́ціны | |
| ме́цінай ме́цінаю |
ме́цінамі | |
| ме́ціне | ме́цінах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)