ме́ціна

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ме́ціна ме́ціны
Р. ме́ціны ме́цін
Д. ме́ціне ме́цінам
В. ме́ціну ме́ціны
Т. ме́цінай
ме́цінаю		 ме́цінамі
М. ме́ціне ме́цінах

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)