ме́цінка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| ме́цінка | ме́цінкі | |
| ме́цінкі | ме́цінак | |
| ме́цінцы | ме́цінкам | |
| ме́цінку | ме́цінкі | |
| ме́цінкай ме́цінкаю |
ме́цінкамі | |
| ме́цінцы | ме́цінках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)