менуэ́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. менуэ́т менуэ́ты
Р. менуэ́та менуэ́таў
Д. менуэ́ту менуэ́там
В. менуэ́т менуэ́ты
Т. менуэ́там менуэ́тамі
М. менуэ́це менуэ́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)