здзікаве́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
здзікаве́ю |
здзікаве́ем |
2-я ас. |
здзікаве́еш |
здзікаве́еце |
3-я ас. |
здзікаве́е |
здзікаве́юць |
Прошлы час |
м. |
здзікаве́ў |
здзікаве́лі |
ж. |
здзікаве́ла |
н. |
здзікаве́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
здзікаве́й |
здзікаве́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
здзікаве́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
здзіка́віцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
здзіка́ўлюся |
здзіка́вімся |
2-я ас. |
здзіка́вішся |
здзіка́віцеся |
3-я ас. |
здзіка́віцца |
здзіка́вяцца |
Прошлы час |
м. |
здзіка́віўся |
здзіка́віліся |
ж. |
здзіка́вілася |
н. |
здзіка́вілася |
Загадны лад |
2-я ас. |
здзіка́ўся |
здзіка́ўцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
здзіка́віўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
здзіка́віць
‘зрабіць каго-небудзь дзікім, адвучыць ад людзей’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
здзіка́ўлю |
здзіка́вім |
2-я ас. |
здзіка́віш |
здзіка́віце |
3-я ас. |
здзіка́віць |
здзіка́вяць |
Прошлы час |
м. |
здзіка́віў |
здзіка́вілі |
ж. |
здзіка́віла |
н. |
здзіка́віла |
Загадны лад |
2-я ас. |
здзіка́ў |
здзіка́ўце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
здзіка́віўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
здзіма́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
здзіма́нне |
Р. |
здзіма́ння |
Д. |
здзіма́нню |
В. |
здзіма́нне |
Т. |
здзіма́ннем |
М. |
здзіма́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
здзіма́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
здзіма́ецца |
здзіма́юцца |
Прошлы час |
м. |
здзіма́ўся |
здзіма́ліся |
ж. |
здзіма́лася |
н. |
здзіма́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
здзіма́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
здзіма́ю |
здзіма́ем |
2-я ас. |
здзіма́еш |
здзіма́еце |
3-я ас. |
здзіма́е |
здзіма́юць |
Прошлы час |
м. |
здзіма́ў |
здзіма́лі |
ж. |
здзіма́ла |
н. |
здзіма́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
здзіма́й |
здзіма́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
здзіма́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
здзіра́віцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
здзіра́віцца |
здзіра́вяцца |
Прошлы час |
м. |
здзіра́віўся |
здзіра́віліся |
ж. |
здзіра́вілася |
н. |
здзіра́вілася |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
здзіра́віць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
здзіра́ўлю |
здзіра́вім |
2-я ас. |
здзіра́віш |
здзіра́віце |
3-я ас. |
здзіра́віць |
здзіра́вяць |
Прошлы час |
м. |
здзіра́віў |
здзіра́вілі |
ж. |
здзіра́віла |
н. |
здзіра́віла |
Загадны лад |
2-я ас. |
здзіра́ў |
здзіра́ўце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
здзіра́віўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.