вістава́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
вісту́ю |
вісту́ем |
2-я ас. |
вісту́еш |
вісту́еце |
3-я ас. |
вісту́е |
вісту́юць |
Прошлы час |
м. |
вістава́ў |
вістава́лі |
ж. |
вістава́ла |
н. |
вістава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
вісту́й |
вісту́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
вісту́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Ві́стычы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Ві́стычы |
Р. |
Ві́стыч Ві́стычаў |
Д. |
Ві́стычам |
В. |
Ві́стычы |
Т. |
Ві́стычамі |
М. |
Ві́стычах |
ві́сус
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ві́сус |
ві́сусы |
Р. |
ві́суса |
ві́сусаў |
Д. |
ві́сусу |
ві́сусам |
В. |
ві́суса |
ві́сусаў |
Т. |
ві́сусам |
ві́сусамі |
М. |
ві́сусе |
ві́сусах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
вісцы́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
вісцы́н |
Р. |
вісцы́ну |
Д. |
вісцы́ну |
В. |
вісцы́н |
Т. |
вісцы́нам |
М. |
вісцы́не |
Крыніцы:
piskunou2012.
вісцэрапто́з
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
вісцэрапто́з |
Р. |
вісцэрапто́зу |
Д. |
вісцэрапто́зу |
В. |
вісцэрапто́з |
Т. |
вісцэрапто́зам |
М. |
вісцэрапто́зе |
Крыніцы:
piskunou2012.
вісю́лечка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
вісю́лечка |
вісю́лечкі |
Р. |
вісю́лечкі |
вісю́лечак |
Д. |
вісю́лечцы |
вісю́лечкам |
В. |
вісю́лечку |
вісю́лечкі |
Т. |
вісю́лечкай вісю́лечкаю |
вісю́лечкамі |
М. |
вісю́лечцы |
вісю́лечках |
Крыніцы:
piskunou2012.