Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдежзійклмнопрстуўфхцчшэюя-
авгеёілнорстуцчшыэя-’

апо́шлена

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
апо́шлена - -

апо́шлены

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. апо́шлены апо́шленая апо́шленае апо́шленыя
Р. апо́шленага апо́шленай
апо́шленае		 апо́шленага апо́шленых
Д. апо́шленаму апо́шленай апо́шленаму апо́шленым
В. апо́шлены (неадуш.)
апо́шленага (адуш.)		 апо́шленую апо́шленае апо́шленыя (неадуш.)
апо́шленых (адуш.)
Т. апо́шленым апо́шленай
апо́шленаю		 апо́шленым апо́шленымі
М. апо́шленым апо́шленай апо́шленым апо́шленых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

апо́шлены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. апо́шлены апо́шленая апо́шленае апо́шленыя
Р. апо́шленага апо́шленай
апо́шленае		 апо́шленага апо́шленых
Д. апо́шленаму апо́шленай апо́шленаму апо́шленым
В. апо́шлены (неадуш.)
апо́шленага (адуш.)		 апо́шленую апо́шленае апо́шленыя (неадуш.)
апо́шленых (адуш.)
Т. апо́шленым апо́шленай
апо́шленаю		 апо́шленым апо́шленымі
М. апо́шленым апо́шленай апо́шленым апо́шленых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

апо́шлены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. апо́шлены апо́шленая апо́шленае апо́шленыя
Р. апо́шленага апо́шленай
апо́шленае		 апо́шленага апо́шленых
Д. апо́шленаму апо́шленай апо́шленаму апо́шленым
В. апо́шлены (неадуш.)
апо́шленага (адуш.)		 апо́шленую апо́шленае апо́шленыя (неадуш.)
апо́шленых (адуш.)
Т. апо́шленым апо́шленай
апо́шленаю		 апо́шленым апо́шленымі
М. апо́шленым апо́шленай апо́шленым апо́шленых

Кароткая форма: апо́шлена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

апо́шліцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. апо́шлюся апо́шлімся
2-я ас. апо́шлішся апо́шліцеся
3-я ас. апо́шліцца апо́шляцца
Прошлы час
м. апо́шліўся апо́шліліся
ж. апо́шлілася
н. апо́шлілася
Дзеепрыслоўе
прош. час апо́шліўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

апо́шліць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. апо́шлю апо́шлім
2-я ас. апо́шліш апо́шліце
3-я ас. апо́шліць апо́шляць
Прошлы час
м. апо́шліў апо́шлілі
ж. апо́шліла
н. апо́шліла
Дзеепрыслоўе
прош. час апо́шліўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

апо́шні

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. апо́шні апо́шняя апо́шняе апо́шнія
Р. апо́шняга апо́шняй
апо́шняе		 апо́шняга апо́шніх
Д. апо́шняму апо́шняй апо́шняму апо́шнім
В. апо́шні (неадуш.)
апо́шняга (адуш.)		 апо́шнюю апо́шняе апо́шнія (неадуш.)
апо́шніх (адуш.)
Т. апо́шнім апо́шняй
апо́шняю		 апо́шнім апо́шнімі
М. апо́шнім апо́шняй апо́шнім апо́шніх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

апо́шні

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. апо́шні апо́шняя апо́шняе апо́шнія
Р. апо́шняга апо́шняй
апо́шняе		 апо́шняга апо́шніх
Д. апо́шняму апо́шняй апо́шняму апо́шнім
В. апо́шні (неадуш.)
апо́шняга (адуш.)		 апо́шнюю апо́шняе апо́шнія (неадуш.)
апо́шніх (адуш.)
Т. апо́шнім апо́шняй
апо́шняю		 апо́шнім апо́шнімі
М. апо́шнім апо́шняй апо́шнім апо́шніх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

апо́шняе

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
н.
Н. апо́шняе
Р. апо́шняга
Д. апо́шняму
В. апо́шняе
Т. апо́шнім
М. апо́шнім

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.