апа́дкавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
апа́дкавы |
апа́дкавая |
апа́дкавае |
апа́дкавыя |
Р. |
апа́дкавага |
апа́дкавай апа́дкавае |
апа́дкавага |
апа́дкавых |
Д. |
апа́дкаваму |
апа́дкавай |
апа́дкаваму |
апа́дкавым |
В. |
апа́дкавы (неадуш.) апа́дкавага (адуш.) |
апа́дкавую |
апа́дкавае |
апа́дкавыя (неадуш.) апа́дкавых (адуш.) |
Т. |
апа́дкавым |
апа́дкавай апа́дкаваю |
апа́дкавым |
апа́дкавымі |
М. |
апа́дкавым |
апа́дкавай |
апа́дкавым |
апа́дкавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ападкаме́р
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ападкаме́р |
ападкаме́ры |
Р. |
ападкаме́ра |
ападкаме́раў |
Д. |
ападкаме́ру |
ападкаме́рам |
В. |
ападкаме́р |
ападкаме́ры |
Т. |
ападкаме́рам |
ападкаме́рамі |
М. |
ападкаме́ры |
ападкаме́рах |
Крыніцы:
piskunou2012.
ападкаўтварэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
ападкаўтварэ́нне |
Р. |
ападкаўтварэ́ння |
Д. |
ападкаўтварэ́нню |
В. |
ападкаўтварэ́нне |
Т. |
ападкаўтварэ́ннем |
М. |
ападкаўтварэ́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
апа́дкі
‘атмасферная вільгаць’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
апа́дкі |
Р. |
апа́дкаў |
Д. |
апа́дкам |
В. |
апа́дкі |
Т. |
апа́дкамі |
М. |
апа́дках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ападыкты́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ападыкты́чны |
ападыкты́чная |
ападыкты́чнае |
ападыкты́чныя |
Р. |
ападыкты́чнага |
ападыкты́чнай ападыкты́чнае |
ападыкты́чнага |
ападыкты́чных |
Д. |
ападыкты́чнаму |
ападыкты́чнай |
ападыкты́чнаму |
ападыкты́чным |
В. |
ападыкты́чны (неадуш.) ападыкты́чнага (адуш.) |
ападыкты́чную |
ападыкты́чнае |
ападыкты́чныя (неадуш.) ападыкты́чных (адуш.) |
Т. |
ападыкты́чным |
ападыкты́чнай ападыкты́чнаю |
ападыкты́чным |
ападыкты́чнымі |
М. |
ападыкты́чным |
ападыкты́чнай |
ападыкты́чным |
ападыкты́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
Апа́дышча
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Апа́дышча |
Р. |
Апа́дышча |
Д. |
Апа́дышчу |
В. |
Апа́дышча |
Т. |
Апа́дышчам |
М. |
Апа́дышчы |
ападэльдо́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
ападэльдо́к |
Р. |
ападэльдо́ку |
Д. |
ападэльдо́ку |
В. |
ападэльдо́к |
Т. |
ападэльдо́кам |
М. |
ападэльдо́ку |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
апазіцы́йна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
апазіцы́йна |
- |
- |
Крыніцы:
piskunou2012.
апазіцы́йнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
апазіцы́йнасць |
Р. |
апазіцы́йнасці |
Д. |
апазіцы́йнасці |
В. |
апазіцы́йнасць |
Т. |
апазіцы́йнасцю |
М. |
апазіцы́йнасці |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.