Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

адрасава́насць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. адрасава́насць
Р. адрасава́насці
Д. адрасава́насці
В. адрасава́насць
Т. адрасава́насцю
М. адрасава́насці

Крыніцы: piskunou2012.

адрасава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. адрасава́нне адрасава́нні
Р. адрасава́ння адрасава́нняў
Д. адрасава́нню адрасава́нням
В. адрасава́нне адрасава́нні
Т. адрасава́ннем адрасава́ннямі
М. адрасава́нні адрасава́ннях

Крыніцы: piskunou2012.

адрасава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адрасава́ны адрасава́ная адрасава́нае адрасава́ныя
Р. адрасава́нага адрасава́най
адрасава́нае
адрасава́нага адрасава́ных
Д. адрасава́наму адрасава́най адрасава́наму адрасава́ным
В. адрасава́ны (неадуш.)
адрасава́нага (адуш.)
адрасава́ную адрасава́нае адрасава́ныя (неадуш.)
адрасава́ных (адуш.)
Т. адрасава́ным адрасава́най
адрасава́наю
адрасава́ным адрасава́нымі
М. адрасава́ным адрасава́най адрасава́ным адрасава́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

адрасава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адрасава́ны адрасава́ная адрасава́нае адрасава́ныя
Р. адрасава́нага адрасава́най
адрасава́нае
адрасава́нага адрасава́ных
Д. адрасава́наму адрасава́най адрасава́наму адрасава́ным
В. адрасава́ны (неадуш.)
адрасава́нага (адуш.)
адрасава́ную адрасава́нае адрасава́ныя (неадуш.)
адрасава́ных (адуш.)
Т. адрасава́ным адрасава́най
адрасава́наю
адрасава́ным адрасава́нымі
М. адрасава́ным адрасава́най адрасава́ным адрасава́ных

Кароткая форма: адрасава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

адрасава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адрасава́ны адрасава́ная адрасава́нае адрасава́ныя
Р. адрасава́нага адрасава́най
адрасава́нае
адрасава́нага адрасава́ных
Д. адрасава́наму адрасава́най адрасава́наму адрасава́ным
В. адрасава́ны (неадуш.)
адрасава́нага (адуш.)
адрасава́ную адрасава́нае адрасава́ныя (неадуш.)
адрасава́ных (адуш.)
Т. адрасава́ным адрасава́най
адрасава́наю
адрасава́ным адрасава́нымі
М. адрасава́ным адрасава́най адрасава́ным адрасава́ных

Кароткая форма: адрасава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

адрасава́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. адрасу́ецца адрасу́юцца
Прошлы час
м. адрасава́ўся адрасаваліся
ж. адрасава́лася
н. адрасава́лася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

адрасава́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. адрасу́ецца адрасу́юцца
Прошлы час
м. адрасава́ўся адрасава́ліся
ж. адрасава́лася
н. адрасава́лася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

адрасава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. адрасу́ю адрасу́ем
2-я ас. адрасу́еш адрасу́еце
3-я ас. адрасу́е адрасу́юць
Прошлы час
м. адрасава́ў адрасава́лі
ж. адрасава́ла
н. адрасава́ла
Загадны лад
2-я ас. адрасу́й адрасу́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час адрасу́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

адрасава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адрасу́ю адрасу́ем
2-я ас. адрасу́еш адрасу́еце
3-я ас. адрасу́е адрасу́юць
Прошлы час
м. адрасава́ў адрасава́лі
ж. адрасава́ла
н. адрасава́ла
Загадны лад
2-я ас. адрасу́й адрасу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час адрасава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

адраса́нт

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. адраса́нт адраса́нты
Р. адраса́нта адраса́нтаў
Д. адраса́нту адраса́нтам
В. адраса́нта адраса́нтаў
Т. адраса́нтам адраса́нтамі
М. адраса́нце адраса́нтах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.