Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

адамкну́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адамкну́ты адамкну́тая адамкну́тае адамкну́тыя
Р. адамкну́тага адамкну́тай
адамкну́тае
адамкну́тага адамкну́тых
Д. адамкну́таму адамкну́тай адамкну́таму адамкну́тым
В. адамкну́ты (неадуш.)
адамкну́тага (адуш.)
адамкну́тую адамкну́тае адамкну́тыя (неадуш.)
адамкну́тых (адуш.)
Т. адамкну́тым адамкну́тай
адамкну́таю
адамкну́тым адамкну́тымі
М. адамкну́тым адамкну́тай адамкну́тым адамкну́тых

Кароткая форма: адамкну́та.

Іншыя варыянты: адамкнё́ны.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

адамкну́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адамкну́ся адамкнё́мся
2-я ас. адамкне́шся адамкняце́ся
3-я ас. адамкне́цца адамкну́цца
Прошлы час
м. адамкну́ўся адамкну́ліся
ж. адамкну́лася
н. адамкну́лася
Загадны лад
2-я ас. адамкні́ся адамкні́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час адамкну́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

адамкну́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адамкну́ адамкнё́м
2-я ас. адамкне́ш адамкняце́
3-я ас. адамкне́ адамкну́ць
Прошлы час
м. адамкну́ў адамкну́лі
ж. адамкну́ла
н. адамкну́ла
Загадны лад
2-я ас. адамкні́ адамкні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час адамкну́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Адамо́ва

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Адамо́ва
Р. Адамо́ва
Д. Адамо́ву
В. Адамо́ва
Т. Адамо́вам
М. Адамо́ве

адамо́ўскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адамо́ўскі адамо́ўская адамо́ўскае адамо́ўскія
Р. адамо́ўскага адамо́ўскай
адамо́ўскае
адамо́ўскага адамо́ўскіх
Д. адамо́ўскаму адамо́ўскай адамо́ўскаму адамо́ўскім
В. адамо́ўскі (неадуш.)
адамо́ўскага (адуш.)
адамо́ўскую адамо́ўскае адамо́ўскія (неадуш.)
адамо́ўскіх (адуш.)
Т. адамо́ўскім адамо́ўскай
адамо́ўскаю
адамо́ўскім адамо́ўскімі
М. адамо́ўскім адамо́ўскай адамо́ўскім адамо́ўскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Адамо́ўшчына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Адамо́ўшчына
Р. Адамо́ўшчыны
Д. Адамо́ўшчыне
В. Адамо́ўшчыну
Т. Адамо́ўшчынай
Адамо́ўшчынаю
М. Адамо́ўшчыне

Ада́мпаль

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ада́мпаль
Р. Ада́мпаля
Д. Ада́мпалю
В. Ада́мпаль
Т. Ада́мпалем
М. Ада́мпалі

Адампо́ле

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Адампо́ле
Р. Адампо́ля
Д. Адампо́лю
В. Адампо́ле
Т. Адампо́лем
М. Адампо́лі

Адампо́лле

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Адампо́лле
Р. Адампо́лля
Д. Адампо́ллю
В. Адампо́лле
Т. Адампо́ллем
М. Адампо́ллі

адамсі́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. адамсі́т
Р. адамсі́ту
Д. адамсі́ту
В. адамсі́т
Т. адамсі́там
М. адамсі́це

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.