Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

абыхо́дліва

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
абыхо́дліва - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

абыхо́длівасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. абыхо́длівасць
Р. абыхо́длівасці
Д. абыхо́длівасці
В. абыхо́длівасць
Т. абыхо́длівасцю
М. абыхо́длівасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

абыхо́длівы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абыхо́длівы абыхо́длівая абыхо́длівае абыхо́длівыя
Р. абыхо́длівага абыхо́длівай
абыхо́длівае
абыхо́длівага абыхо́длівых
Д. абыхо́дліваму абыхо́длівай абыхо́дліваму абыхо́длівым
В. абыхо́длівы (неадуш.)
абыхо́длівага (адуш.)
абыхо́длівую абыхо́длівае абыхо́длівыя (неадуш.)
абыхо́длівых (адуш.)
Т. абыхо́длівым абыхо́длівай
абыхо́дліваю
абыхо́длівым абыхо́длівымі
М. абыхо́длівым абыхо́длівай абыхо́длівым абыхо́длівых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

абыхо́дны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абыхо́дны абыхо́дная абыхо́днае абыхо́дныя
Р. абыхо́днага абыхо́днай
абыхо́днае
абыхо́днага абыхо́дных
Д. абыхо́днаму абыхо́днай абыхо́днаму абыхо́дным
В. абыхо́дны (неадуш.)
абыхо́днага (адуш.)
абыхо́дную абыхо́днае абыхо́дныя (неадуш.)
абыхо́дных (адуш.)
Т. абыхо́дным абыхо́днай
абыхо́днаю
абыхо́дным абыхо́днымі
М. абыхо́дным абыхо́днай абыхо́дным абыхо́дных

Крыніцы: piskunou2012.

абы́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абу́дуся абу́дземся
2-я ас. абу́дзешся абу́дзецеся
3-я ас. абу́дзецца абу́дуцца
Прошлы час
м. абы́ўся абылі́ся
ж. абыла́ся
н. абыло́ся
Загадны лад
2-я ас. абу́дзься абу́дзьцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час абы́ўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

абыча́й

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. абыча́й абыча́і
Р. абыча́ю абыча́яў
Д. абыча́ю абыча́ям
В. абыча́й абыча́і
Т. абыча́ем абыча́ямі
М. абыча́і абыча́ях

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, tsbm1984.

абыча́йлівасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. абыча́йлівасць
Р. абыча́йлівасці
Д. абыча́йлівасці
В. абыча́йлівасць
Т. абыча́йлівасцю
М. абыча́йлівасці

Крыніцы: piskunou2012.

абыча́йлівы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абыча́йлівы абыча́йлівая абыча́йлівае абыча́йлівыя
Р. абыча́йлівага абыча́йлівай
абыча́йлівае
абыча́йлівага абыча́йлівых
Д. абыча́йліваму абыча́йлівай абыча́йліваму абыча́йлівым
В. абыча́йлівы (неадуш.)
абыча́йлівага (адуш.)
абыча́йлівую абыча́йлівае абыча́йлівыя (неадуш.)
абыча́йлівых (адуш.)
Т. абыча́йлівым абыча́йлівай
абыча́йліваю
абыча́йлівым абыча́йлівымі
М. абыча́йлівым абыча́йлівай абыча́йлівым абыча́йлівых

Крыніцы: piskunou2012.

абыча́йна

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
абыча́йна - -

Крыніцы: piskunou2012.

абыча́йнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. абыча́йнасць
Р. абыча́йнасці
Д. абыча́йнасці
В. абыча́йнасць
Т. абыча́йнасцю
М. абыча́йнасці

Крыніцы: piskunou2012.