Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

уясні́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. уясню́ уясні́м
2-я ас. уясні́ш уясніце́
3-я ас. уясні́ць уясня́ць
Прошлы час
м. уясні́ў уясні́лі
ж. уясні́ла
н. уясні́ла
Загадны лад
2-я ас. уясні́ уясні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час уясні́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

уясня́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. уясня́ецца уясня́юцца
Прошлы час
м. уясня́ўся уясня́ліся
ж. уясня́лася
н. уясня́лася

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

уясня́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. уясня́ю уясня́ем
2-я ас. уясня́еш уясня́еце
3-я ас. уясня́е уясня́юць
Прошлы час
м. уясня́ў уясня́лі
ж. уясня́ла
н. уясня́ла
Загадны лад
2-я ас. уясня́й уясня́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час уясня́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

уяўле́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. уяўле́нне уяўле́нні
Р. уяўле́ння уяўле́нняў
Д. уяўле́нню уяўле́нням
В. уяўле́нне уяўле́нні
Т. уяўле́ннем уяўле́ннямі
М. уяўле́нні уяўле́ннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

уя́ўлены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уя́ўлены уя́ўленая уя́ўленае уя́ўленыя
Р. уя́ўленага уя́ўленай
уя́ўленае
уя́ўленага уя́ўленых
Д. уя́ўленаму уя́ўленай уя́ўленаму уя́ўленым
В. уя́ўлены (неадуш.)
уя́ўленага (адуш.)
уя́ўленую уя́ўленае уя́ўленыя (неадуш.)
уя́ўленых (адуш.)
Т. уя́ўленым уя́ўленай
уя́ўленаю
уя́ўленым уя́ўленымі
М. уя́ўленым уя́ўленай уя́ўленым уя́ўленых

Крыніцы: piskunou2012.

уя́ўлены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уя́ўлены уя́ўленая уя́ўленае уя́ўленыя
Р. уя́ўленага уя́ўленай
уя́ўленае
уя́ўленага уя́ўленых
Д. уя́ўленаму уя́ўленай уя́ўленаму уя́ўленым
В. уя́ўлены (неадуш.)
уя́ўленага (адуш.)
уя́ўленую уя́ўленае уя́ўленыя (неадуш.)
уя́ўленых (адуш.)
Т. уя́ўленым уя́ўленай
уя́ўленаю
уя́ўленым уя́ўленымі
М. уя́ўленым уя́ўленай уя́ўленым уя́ўленых

Кароткая форма: уя́ўлена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

уяўля́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. уяўля́ецца уяўля́юцца
Прошлы час
м. уяўля́ўся уяўля́ліся
ж. уяўля́лася
н. уяўля́лася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

уяўля́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. уяўля́ю уяўля́ем
2-я ас. уяўля́еш уяўля́еце
3-я ас. уяўля́е уяўля́юць
Прошлы час
м. уяўля́ў уяўля́лі
ж. уяўля́ла
н. уяўля́ла
Загадны лад
2-я ас. уяўля́й уяўля́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час уяўля́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

уя́ўна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
уя́ўна - -

Крыніцы: piskunou2012.

уя́ўнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. уя́ўнасць
Р. уя́ўнасці
Д. уя́ўнасці
В. уя́ўнасць
Т. уя́ўнасцю
М. уя́ўнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.