Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдежзійклмнопрстуўфхцчшэюя-
авгеёілнорстуцчшыэя-’

апо́йкавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. апо́йкавы апо́йкавая апо́йкавае апо́йкавыя
Р. апо́йкавага апо́йкавай
апо́йкавае		 апо́йкавага апо́йкавых
Д. апо́йкаваму апо́йкавай апо́йкаваму апо́йкавым
В. апо́йкавы (неадуш.)
апо́йкавага (адуш.)		 апо́йкавую апо́йкавае апо́йкавыя (неадуш.)
апо́йкавых (адуш.)
Т. апо́йкавым апо́йкавай
апо́йкаваю		 апо́йкавым апо́йкавымі
М. апо́йкавым апо́йкавай апо́йкавым апо́йкавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

апо́йны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. апо́йны апо́йная апо́йнае апо́йныя
Р. апо́йнага апо́йнай
апо́йнае		 апо́йнага апо́йных
Д. апо́йнаму апо́йнай апо́йнаму апо́йным
В. апо́йны (неадуш.)
апо́йнага (адуш.)		 апо́йную апо́йнае апо́йныя (неадуш.)
апо́йных (адуш.)
Т. апо́йным апо́йнай
апо́йнаю		 апо́йным апо́йнымі
М. апо́йным апо́йнай апо́йным апо́йных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

апо́ка

‘горная парода’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. апо́ка апо́кі
Р. апо́кі апо́к
Д. апо́цы апо́кам
В. апо́ку апо́кі
Т. апо́кай
апо́каю		 апо́камі
М. апо́цы апо́ках

Крыніцы: krapivabr2012, tsblm1996, tsbm1984.

апо́ка

‘прыстасаванне’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. апо́ка апо́кі
Р. апо́кі апо́к
Д. апо́цы апо́кам
В. апо́ку апо́кі
Т. апо́кай
апо́каю		 апо́камі
М. апо́цы апо́ках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

апо́кавы

‘ад горнай пароды’

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. апо́кавы апо́кавая апо́кавае апо́кавыя
Р. апо́кавага апо́кавай
апо́кавае		 апо́кавага апо́кавых
Д. апо́каваму апо́кавай апо́каваму апо́кавым
В. апо́кавы
апо́кавага		 апо́кавую апо́кавае апо́кавыя
апо́кавых
Т. апо́кавым апо́кавай
апо́каваю		 апо́кавым апо́кавымі
М. апо́кавым апо́кавай апо́кавым апо́кавых

Крыніцы: tsblm1996.

апо́кавы

‘ад прыстасавання’

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. апо́кавы апо́кавая апо́кавае апо́кавыя
Р. апо́кавага апо́кавай
апо́кавае		 апо́кавага апо́кавых
Д. апо́каваму апо́кавай апо́каваму апо́кавым
В. апо́кавы
апо́кавага		 апо́кавую апо́кавае апо́кавыя
апо́кавых
Т. апо́кавым апо́кавай
апо́каваю		 апо́кавым апо́кавымі
М. апо́кавым апо́кавай апо́кавым апо́кавых

Крыніцы: tsblm1996.

апо́капа

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. апо́капа апо́капы
Р. апо́капы апо́кап
Д. апо́капе апо́капам
В. апо́капу апо́капы
Т. апо́капай
апо́капаю		 апо́капамі
М. апо́капе апо́капах

Крыніцы: piskunou2012.

апо́крыф

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. апо́крыф апо́крыфы
Р. апо́крыфа апо́крыфаў
Д. апо́крыфу апо́крыфам
В. апо́крыф апо́крыфы
Т. апо́крыфам апо́крыфамі
М. апо́крыфе апо́крыфах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

апо́лаг

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. апо́лаг апо́лагі
Р. апо́лага апо́лагаў
Д. апо́лагу апо́лагам
В. апо́лаг апо́лагі
Т. апо́лагам апо́лагамі
М. апо́лагу апо́лагах

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

апо́лак

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. апо́лак апо́лкі
Р. апо́лка апо́лкаў
Д. апо́лку апо́лкам
В. апо́лак апо́лкі
Т. апо́лкам апо́лкамі
М. апо́лку апо́лках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.