абву́жаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абву́жаны |
абву́жаная |
абву́жанае |
абву́жаныя |
| Р. |
абву́жанага |
абву́жанай абву́жанае |
абву́жанага |
абву́жаных |
| Д. |
абву́жанаму |
абву́жанай |
абву́жанаму |
абву́жаным |
| В. |
абву́жаны (неадуш.) абву́жанага (адуш.) |
абву́жаную |
абву́жанае |
абву́жаныя (неадуш.) абву́жаных (адуш.) |
| Т. |
абву́жаным |
абву́жанай абву́жанаю |
абву́жаным |
абву́жанымі |
| М. |
абву́жаным |
абву́жанай |
абву́жаным |
абву́жаных |
Кароткая форма: абву́жана.
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012.
абву́жванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
абву́жванне |
| Р. |
абву́жвання |
| Д. |
абву́жванню |
| В. |
абву́жванне |
| Т. |
абву́жваннем |
| М. |
абву́жванні |
Крыніцы:
piskunou2012.
абву́жвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
абву́жваецца |
абву́жваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
абву́жваўся |
абву́жваліся |
| ж. |
абву́жвалася |
| н. |
абву́жвалася |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
абву́жваючыся |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
абву́жваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абву́жваю |
абву́жваем |
| 2-я ас. |
абву́жваеш |
абву́жваеце |
| 3-я ас. |
абву́жвае |
абву́жваюць |
| Прошлы час |
| м. |
абву́жваў |
абву́жвалі |
| ж. |
абву́жвала |
| н. |
абву́жвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
абву́жвай |
абву́жвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
абву́жваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
абву́зіцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
абву́зіцца |
абву́зяцца |
| Прошлы час |
| м. |
абву́зіўся |
абву́зіліся |
| ж. |
абву́зілася |
| н. |
абву́зілася |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012.
абву́зіць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абву́жу |
абву́зім |
| 2-я ас. |
абву́зіш |
абву́зіце |
| 3-я ас. |
абву́зіць |
абву́зяць |
| Прошлы час |
| м. |
абву́зіў |
абву́зілі |
| ж. |
абву́зіла |
| н. |
абву́зіла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
абву́зь |
абву́зьце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
абву́зіўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
абвурга́ніцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абвурга́нюся |
абвурга́німся |
| 2-я ас. |
абвурга́нішся |
абвурга́ніцеся |
| 3-я ас. |
абвурга́ніцца |
абвурга́няцца |
| Прошлы час |
| м. |
абвурга́ніўся |
абвурга́ніліся |
| ж. |
абвурга́нілася |
| н. |
абвурга́нілася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
абвурга́нься |
абвурга́ньцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
абвурга́ніўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
абвурга́ніць
‘абыграць каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абвурга́ню |
абвурга́нім |
| 2-я ас. |
абвурга́ніш |
абвурга́ніце |
| 3-я ас. |
абвурга́ніць |
абвурга́няць |
| Прошлы час |
| м. |
абвурга́ніў |
абвурга́нілі |
| ж. |
абвурга́ніла |
| н. |
абвурга́ніла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
абвурга́нь |
абвурга́ньце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
абвурга́ніўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
абву́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абву́чаны |
абву́чаная |
абву́чанае |
абву́чаныя |
| Р. |
абву́чанага |
абву́чанай абву́чанае |
абву́чанага |
абву́чаных |
| Д. |
абву́чанаму |
абву́чанай |
абву́чанаму |
абву́чаным |
| В. |
абву́чаны (неадуш.) абву́чанага (адуш.) |
абву́чаную |
абву́чанае |
абву́чаныя (неадуш.) абву́чаных (адуш.) |
| Т. |
абву́чаным |
абву́чанай абву́чанаю |
абву́чаным |
абву́чанымі |
| М. |
абву́чаным |
абву́чанай |
абву́чаным |
абву́чаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
абвуча́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абвуча́ю |
абвуча́ем |
| 2-я ас. |
абвуча́еш |
абвуча́еце |
| 3-я ас. |
абвуча́е |
абвуча́юць |
| Прошлы час |
| м. |
абвуча́ў |
абвуча́лі |
| ж. |
абвуча́ла |
| н. |
абвуча́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
абвуча́й |
абвуча́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
абвуча́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.