рата́нгавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
рата́нгавы |
рата́нгавая |
рата́нгавае |
рата́нгавыя |
| Р. |
рата́нгавага |
рата́нгавай рата́нгавае |
рата́нгавага |
рата́нгавых |
| Д. |
рата́нгаваму |
рата́нгавай |
рата́нгаваму |
рата́нгавым |
| В. |
рата́нгавы (неадуш.) рата́нгавага (адуш.) |
рата́нгавую |
рата́нгавае |
рата́нгавыя (неадуш.) рата́нгавых (адуш.) |
| Т. |
рата́нгавым |
рата́нгавай рата́нгаваю |
рата́нгавым |
рата́нгавымі |
| М. |
рата́нгавым |
рата́нгавай |
рата́нгавым |
рата́нгавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
рата́нія
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
рата́нія |
| Р. |
рата́ніі |
| Д. |
рата́ніі |
| В. |
рата́нію |
| Т. |
рата́ніяй рата́ніяю |
| М. |
рата́ніі |
Крыніцы:
piskunou2012.
ратані́я
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
ратані́я |
| Р. |
ратані́і |
| Д. |
ратані́і |
| В. |
ратані́ю |
| Т. |
ратані́яй ратані́яю |
| М. |
ратані́і |
Іншыя варыянты:
рата́нія.
Крыніцы:
nazounik2008,
sbm2012,
tsbm1984.
рата́нія
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
рата́нія |
| Р. |
рата́ніі |
| Д. |
рата́ніі |
| В. |
рата́нію |
| Т. |
рата́ніяй рата́ніяю |
| М. |
рата́ніі |
Іншыя варыянты:
ратані́я.
Крыніцы:
krapivabr2012.
ратано́гія
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
|
мн. |
| - |
| Н. |
ратано́гія |
| Р. |
ратано́гіх |
| Д. |
ратано́гім |
| В. |
ратано́гіх |
| Т. |
ратано́гімі |
| М. |
ратано́гіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsbm1984.
ратапры́нт
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ратапры́нт |
ратапры́нты |
| Р. |
ратапры́нта |
ратапры́нтаў |
| Д. |
ратапры́нту |
ратапры́нтам |
| В. |
ратапры́нт |
ратапры́нты |
| Т. |
ратапры́нтам |
ратапры́нтамі |
| М. |
ратапры́нце |
ратапры́нтах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ратапры́нтны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ратапры́нтны |
ратапры́нтная |
ратапры́нтнае |
ратапры́нтныя |
| Р. |
ратапры́нтнага |
ратапры́нтнай ратапры́нтнае |
ратапры́нтнага |
ратапры́нтных |
| Д. |
ратапры́нтнаму |
ратапры́нтнай |
ратапры́нтнаму |
ратапры́нтным |
| В. |
ратапры́нтны (неадуш.) ратапры́нтнага (адуш.) |
ратапры́нтную |
ратапры́нтнае |
ратапры́нтныя (неадуш.) ратапры́нтных (адуш.) |
| Т. |
ратапры́нтным |
ратапры́нтнай ратапры́нтнаю |
ратапры́нтным |
ратапры́нтнымі |
| М. |
ратапры́нтным |
ратапры́нтнай |
ратапры́нтным |
ратапры́нтных |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
рата́тар
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
рата́тар |
рата́тары |
| Р. |
рата́тара |
рата́тараў |
| Д. |
рата́тару |
рата́тарам |
| В. |
рата́тар |
рата́тары |
| Т. |
рата́тарам |
рата́тарамі |
| М. |
рата́тары |
рата́тарах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
рата́тарны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
рата́тарны |
рата́тарная |
рата́тарнае |
рата́тарныя |
| Р. |
рата́тарнага |
рата́тарнай рата́тарнае |
рата́тарнага |
рата́тарных |
| Д. |
рата́тарнаму |
рата́тарнай |
рата́тарнаму |
рата́тарным |
| В. |
рата́тарны (неадуш.) рата́тарнага (адуш.) |
рата́тарную |
рата́тарнае |
рата́тарныя (неадуш.) рата́тарных (адуш.) |
| Т. |
рата́тарным |
рата́тарнай рата́тарнаю |
рата́тарным |
рата́тарнымі |
| М. |
рата́тарным |
рата́тарнай |
рата́тарным |
рата́тарных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.